|
Post by Kristy on Mar 28, 2007 13:48:34 GMT -5
Dit mijn eerste verhaal dat ik helemaal heb afgekregen. Ik heb het geschreven voor een vriendin. Ik weet dat sommige dingen totaal niet kloppen, maar het was eerst eigenlijk alleen voor een grap bedoeld. Maar zoals ik later in de inleiding heb neergezet, gaat het verhaal natuurlijk ook een beetje over fantasie.
Please Don't Try So Hard To Say Goodbye
Inhoud
Dit verhaal gaat vooral over liefde, fantasie en avontuur
Crystal van der Wal hoort van haar vader dat ze naar een andere school moet. Ze gaat naar Landgraaf-Middle-School, een school voor jongens! Crystal begrijpt er niks van, maar ze hoort dat ze daar naartoe moet gaan van haar moeder. Als ze naar haar nieuwe school gaat, wordt ze gelijk het groentje van de school. Ze komt niet in het ‘populaire’ vriendengroepje, die in haar klas zitten. Niemand accepteert haar, alleen één iemand, de opvallende en tevens bekende Levi van Kempen. Na een tijdje hoort Crystal van haar vader dat ze naar zijn werk moet komen. Ze hoort van hem dat hij een spion is! En niet alleen dat, haar vaders partner is Daniël Sluijs, de vader van de ‘populaire’ Zachary Sluijs. Alleen kunnen Crystal en Zack elkaar totaal niet uitstaan. Maar zo ontstaat er toch een romance tussen deze 2, terwijl Zack en Crystal op de één of andere manier niet met elkaar omgaan.
Deel 1: In The End I Wanna Be Standing At The Beginning
Proloog
Zo, zo, het is mooi weer. Ongeveer 25 graden ofzo? Nou, ik heb eigenlijk geen idee, maar het is wel warm. Ik zit hier dus buiten en ik zie dat veel leerlingen buiten zitten, omdat het dus zo’n mooi weer is. Jammer genoeg zit ik een beetje heel erg in de schaduw. Ach, ik heb ook niet zo’n zin om op het gras te zitten, straks komen alle jongens naar me toe om met me te praten en ik heb daar dus geen zin in. Oh wacht, ik zie een meisje met een tasje lopen naar buiten. Haha, echt, hoe ze loopt, zo lachwekkend gewoon. Ze probeert zo om alle harten van de jongens te kunnen stelen! Natuurlijk kijken een paar jongens naar haar, maar voor het eerst kijken ook een paar andere jongens naar het andere meisje, die iets roept. Wat weet ik niet, ik versta het niet. Ze heeft het waarschijnlijk tegen de twee kinderen die bij de auto staan. En wat doet dat andere meisje nou? Het lijkt net alsof ze zich niet meer kan bewegen. Haar tas is uit haar handen gegleden en er zijn veel make-upspullen uitgerold. Er is ook een poederdoosje kapot, dat hoor ik de jongen zeggen die naar haar toeloopt. Ik weet niet wat die twee doen hoor, maar het lijkt net alsof ze elkaar proberen te zoenen. Hé wacht even, ik zie iemand naast me zitten. Oh nee, hij? ‘’ROT OP ROBBERT!’’
|
|
|
Post by Kristy on Mar 28, 2007 13:50:08 GMT -5
Hoofdstuk 1: Herinneringen ophalen
Een jongenshand gaat over een houten bureau en plaatst zijn hand op een knop van een stereo. Hij drukt de knop in en er komt geluid uit de boxen. Hij hoort een nummer dat hij nooit eerder heeft gehoord:
Beauty queen of only eighteen, She had some trouble with herself He was always there to help her, She always belonged to someone else I drove for miles and miles And wound up at your door I've had you so many times but somehow, I want more
I don't mind spending everyday Out on your corner in the pouring rain Look for the girl with the broken smile Ask her if she wants to stay a while And she will be loved She will be loved
Tap on my window knock on my door, I want to make you feel beautiful I know I tend to get so insecure, It doesn't matter anymore It's not always rainbows and butterflies, It's compromise that moves us along… Yeah… My heart is full and my door's always open, You come anytime you want yeah
I don't mind spending everyday Out on your corner in the pouring rain Look for the girl with the broken smile Ask her if she wants to stay a while And she will be loved She will be loved And she will be loved She will be loved
I know where you hide, Alone in your car Know all of the things that make you who you are I know that goodbye means nothing at all Comes back and begs me to catch her every time she falls … Yeah…
Tap on my window knock on my door I want to make you feel beautiful
I don't mind spending everyday Out on your corner in the pouring rain Look for the girl with the broken smile Ask her if she wants to stay a while And she will be loved She will be loved And she will be loved She will be loved Please don’t try so hard, to say goodbye Maroon 5 - She Will Be Loved
Ze staart uit het raam. Ze kan wel bijna huilen. Ze gaat verhuizen. Ja, Crystal van der Wal gaat verhuizen. Waarom? Haar stomme vader moest zonodig een nieuwe baan krijgen. Wat voor een baan? Bakker? Vuilnisman? Slager? Weet ik veel? Crystal mag het niet eens weten wat haar vader voor beroep heeft. ‘’Het is geheim’’, heeft haar vader ooit gezegd. Nou ja zeg, zoiets verberg je toch niet voor je eigen dochter? Je eigen, bloedeigen dochter? Het klinkt een beetje raar, maar het is wel zo. Zelfs Crystal’s moeder weet niet wat voor nieuw beroep haar vader heeft. Of… nou ja, dat denkt Crystal dan. Crystal hoort op de radio het nummer Wisemen van James Blunt. Ze glimlacht een beetje. Op dit nummer had ze geschuifeld met een jongen van haar oude school. Hij was niet echt perfect, maar ja. Oké, zij was ook niet perfect. Nou, haar vrienden vonden haar best wel knap en aardig (vast om haar op te beuren), maar ze had zelf bijna nooit een vriendje gehad. Umh, hoe zou dat eigenlijk komen? Ach tja, Crystal is altijd zo afstandelijk. En nu heeft ze ook gezellig een bril op, omdat ze gezellig hoofdpijn heeft. Ja, hoofdpijn. Heel gezellig inderdaad. Ahum. Het leven is soms zo oneerlijk!
‘’Mam, zijn we er bijna?’’ vraagt Crystal. ‘’Ja meid.’’ zegt haar moeder, genaamd Patricia. ‘’We zijn er bijna. Nog ongeveer 10 minuten rijden geloof ik. Toch Martijn?’’ Martijn, Crystal’s vader, zit achter het stuur. Hij kijkt nors voor zich uit. ‘’Ja.’’ bromt Martijn boos. Crystal staart het raam weer uit. Ze snapt wel waarom haar vader zo bromt. Gister hadden ze ruzie. Alweer. Volgens haar vader pubert ze zo veel. Nou, dat valt best wel mee hoor! De ruzie ging alleen maar over ‘werk’ en ‘puberteit’. En met werk bedoelt Crystal dus over haar vaders beroep hè. Crystal merkt niet eens dat ze niet meer op de snelweg rijden, maar door een stad. Crystal denkt alleen maar aan haar vrienden. En dan vooral haar beste vriendin Veerle. Gelukkig heeft Veerle wel belooft om bij haar te logeren, in de vakantie ofzo. Oh ja, Vincent en Frank, de enige jongens die bevriend met haar zijn, komen ook nog eens een keer logeren. Hé, wacht is even… oh nuts! Over 1 week moet Crystal nog terug naar haar oude woonplaats! Ze heeft beloofd om… oh nee, Vincent komt dan haar opzoeken. Ach… laat ook maar.
‘’Mooi huis, vind je niet?’’ vraagt Patricia blij. Crystal kijkt naar het gebouw dat voor haar staat. Het is groter dan haar oude huis, dat komt, omdat dit een vrijstaand huis is, de vorige was een rijtjeshuis. ‘’Waar is Bruno?’’ vraagt Crystal. ‘’Die komt morgen Crys.’’ zegt Patricia. ‘’Kom, dan laat ik je jou kamer zien.’’ ‘’Komt Bruno niet mam?’’ Crystal schrikt. ‘’Hij komt dus morgen? Nee! Ik wil hem nu zien! Anders...’’ ‘’Anders wat?’’ vraagt Patricia verbaasd. ‘’Anders krijg ik heimwee!’’ Crystal kijkt paniekerig om haar heen. Bruno, haar hond, heeft ze nu echt hard nodig. Ze kan echt over al haar problemen bij hem kwijt. Tja, het is haar hond, maar dat geeft niet. Patricia schudt verbouwereerd haar hoofd en trekt Crystal naar binnen. Er staan al veel meubels in het huis. Patricia leidt Crystal naar boven. Daar aangekomen ziet Crystal al haar kamer. Ze loopt naar binnen. Bijna alles staat er al, behalve haar bureau met haar computer. Gezellig, denkt Crystal. Heb ik nu ook geen contact met mijn vrienden over MSN! Wat is dit? De Middeleeuwen?
‘’Aha. Dus, ik moet morgen daar naartoe? Juist ja. Oké, ik zie u daar dan. Vooraf betalen? Nee joh, dat hoeft niet.’’ Martijn hangt de telefoon op en legt hem op zijn bureau neer. Hij hoort dat de deur opengaat. Hij ziet zijn dochter naar binnen komen. ‘’Ja meid?’’ zucht Martijn. ‘’Ik moest toch hierkomen?’’ vraagt Crystal verbaasd. ‘’Ja, dat moest je inderdaad.’’ zegt Martijn. Martijn gebaart dat Crystal op een andere stoel moet zitten. Crystal kijkt om haar heen. Ze krijgt kippenvel van deze kamer. Het is de studeerkamer van haar vader. Echt een enge plek dus. ‘’Umh, pap, zeg het maar.’’ zegt Crystal. ‘’Oké.’’ Martijn krabt over zijn kin. ‘’Ik wil niet dat we nog zo met elkaar om kunnen gaan. Je negeert me volkomen, dat kan ik gewoon niet begrijpen. Wat heb jij de laatste tijd?’’ ‘’Ik jou negeren?’’ Crystal staat boos op. ‘’Dat is absoluut niet waar!’’ ‘’Oh nee? Er is al een week voorbij gegaan en jij negeert me echt super erg. Ik weet het probleem al, het is de puberteit.’’ Martijn kijkt naar zijn computerbeeldscherm en typt snel iets in. Crystal kijkt nijdig naar haar vader. ‘’Nou ja zeg! Ik negeer jou helemaal niet! Jij negeert mij! Jij vind jouw werk belangrijker dan jouw eigen dochter!’’ Crystal ontploft als een gek en stampt boos de studeerkamer uit. Ze hoort Martijn nog (droog!) zeggen dat ze de hond moet uitlaten.
‘’Oké Bruno, we gaan gezellig met elkaar spelen. Goed?’’ Crystal loopt voor Bruno uit. Bruno rent achter haar aan en blaft. Crystal steekt haar handen in haar broek. Ze heeft nog niet eens vrienden gemaakt in de buurt. Ze hoopt dat ze snel vrienden krijgt op haar nieuwe school. Ze weet niet eens naar wat voor school ze moet gaan. Straks is het een hele stomme! Crystal hoort Bruno keihard blaffen. Ze draait zich om. Ze kijkt recht in de ogen van Bruno. Bruno blaft en loopt braaf voor Crystal uit. Crystal schudt haar hoofd en kijkt dan naar een huis. Ze ziet 2 jongens naar haar kijken. 1 jongen is vrij lang en Crystal schat hem 18 jaar oud. De andere jongen ongeveer Crystal’s leeftijd. Hij bijt op zijn lip en gaat weer van het raam vandaan samen met de lange jongen. Wat was dat nou? Crystal haalt haar schouders maar op en loopt achter Bruno aan. ‘’Bruno niet zo hard lopen joh. Je zit half te rennen.’’ Bruno loopt zachter en gaat naast Crystal lopen. Crystal bedenkt zich en zegt: ‘’Oh ja natuurlijk. Je wou spelen! Had dat dan meteen gezegd lieverd van me!’’ Crystal pakt een bal (vol opgedroogd kwijl van Bruno) en gooit het van haar af. Bruno rent achter de bal aan. Crystal kijkt stiekem weer naar het huisje waar zonet 2 jongens stonden. Nu staat alleen de lange jongen achter het raam. Er komt opeens iemand op een mountainbike langs. Hij stopt voor Crystal en vraagt: ‘’Is dit nummer 5? Of moet ik nou een bril kopen?’’ Crystal haalt haar schouders op. ‘’Geen idee. Ik woon hier nog niet zolang. Bedoel je nou die ene waar die lange jongen uit het raam staart?’’ ‘’Ja dat huis bedoel ik! Dat is een neef van mijn beste vriend! Bedankt!’’ Crystal kijkt de jongen na die naar de voordeur loopt. De jongen die zonet voor het raam stond doet open. Hij fluistert iets in het oor van de andere jongen. De jongen op de mountainbike glimlacht en draait zich om naar Crystal. Hij wijst met zijn wijsvinger naar de grond. Crystal kijkt naar beneden en ziet opeens dat Bruno op haar schoen zit te kwijlen. De jongens lachen Crystal keihard uit. Crystal schrikt en loopt gelijk met Bruno rechtstreeks naar huis.
Patricia zit voor de tv het journaal te kijken. Crystal ploft chagrijnig naast haar moeder op de bank. ‘’Wat is er schatje?’’ vraagt Patricia. ‘’Boos?’’ Crystal haalt haar schouders op. Ze doet haar armen over elkaar. ‘’Crystal…’’ ‘’Ja mam?’’ bromt Crystal chagrijnig. ‘’Vincent heeft net gebeld. Hij komt hierheen. Ik snap eigenlijk niet waarom, maar hij kwam alleen maar voor vandaag. Of begrijp ik dat nou verkeerd?’’ Crystal’s mond hangt open. Ze was Vincent helemaal vergeten! ‘’Hoe laat komt hij?’’ ‘’Over een half uurtje denk ik.’’ zegt Patricia. ‘’Maar waarom komt hij hier?’’ Crystal moet lachen. ‘’Oh, gewoon zomaar.’’ zegt Crystal. Patricia kijkt vragend naar haar dochter. ‘’Umh, wat bedoel je daar nou mee? Ga je met hem daten?’’ ‘’Nee, Vincent en ik niet. Maar Bonnie wel! We gaan haar half volgen en…’’ Crystal krabt snel aan haar haren. Hoe kunnen ze Bonnie nou volgen, terwijl Bonnie in haar oude woonplaats gaat daten?
|
|
|
Post by Kristy on Mar 18, 2008 14:21:45 GMT -5
Hoofdstuk 2: De leuke date met 2 jongens
Crystal hoort haar moeder fluitend naar de keuken lopen. Zelf is Crystal heel chagrijnig. Ze werd een kwartiertje geleden lekker belachelijk gemaakt door 2 jongens! Oké, niet echt belachelijk gemaakt, maar de 2 jongens lachten haar wel uit. En dat alleen maar, omdat Bruno op Crystal’s schoen had gekwijld! Crystal aait Bruno over zijn hoofd, als hij voor haar zit. Opeens voelt Crystal een hand op haar schouder. ‘’Aaaaaaaaaaaaah!’’ Crystal gilt. ‘’Ik wilde alleen maar zeggen dat je naar de keuken moet gaan.’’ zegt haar vader zacht. Crystal draait zich verontwaardigd om. ‘’Moest je me dan zo laten schrikken?!’’ zegt ze boos. Martijn zucht en loopt zwijgend naar de keuken. Crystal loopt boos achter haar vader aan. Man, ze mag haar vader echt niet meer. Crystal ziet haar moeder achter de tafel zitten. Crystal gaat gelijk naast haar moeder zitten. Jammer genoeg dat haar vader oh zo graag aan de andere kant van Crystal gaat zitten. Op de tafel liggen allemaal folders. Crystal’s moeder zegt: ‘’Hé Crystal, leuk dat je nog hier komt. Je gaat over een kwartier weg.’’ Oh ja?, denkt Crystal in zichzelf. ‘’Patricia schiet op!’’ zegt Patricia’s man. ‘’Ja MARTIJN! Umh, nou, kijk Crystal. Je ziet hier een paar folders liggen. Het lijkt me erg fijn als je er eentje uitkiest. Zelf heb ik er ook eentje uitgekozen, als je er zelf eentje niet weet.’’ ‘’Heeft scholen folders dan?’’ vraagt Crystal. Ze pakt 2 folders in haar handen. Ze leest op allebei de folders het woord PRIVÉ-SCHOOL. ‘’Oh mijn god! Privé-school?’’ Crystal puilt haar ogen uit. ‘’Ik zei toch dat ze zoiets zou zeggen Martijn?’’ zegt Patricia vrolijk tegen haar man. ‘’Waar moet ze dan naar toe? Naar die ene die jij hebt gekozen? Oh nee, dat wil ik niet hoor. Ik verbied het haar om daar naartoe te gaan!’’ Martijn pakt boos een dik klein boekje en bladert erin. ‘’Wat voor school?’’ vraagt Crystal verbaasd. Patricia rukt het dikke kleine boekje uit Martijn’s handen (Martijn zegt zachtjes au) en geeft het aan Crystal. Crystal bladert erin. Ze krijgt kriebels in haar buik. Ze ziet de woorden jongensschool en schooluniformen in het boekje. ‘’Patricia, ze gaat NIET naar deze school!’’ zegt Martijn, nu echt hartstikke kwaad. ‘’Waarom niet? Ik snap het probleem niet hoor. Ze hebben hier tenminste kamers waar ze kan overnachten.’’ Crystal zakt het kleine boekje zachtjes naar beneden. ‘’Ovvveernachtttennn?’’ stottert Crystal zachtjes. Patricia knikt. ‘’Ik moet voor een tijdje naar Texel, voor mijn werk en Martijn… ach ja, die heeft het ook best wel druk met zijn werk?’’ Patricia bijt zenuwachtig op haar lip. Martijn doet net alsof hij niks heeft gehoord. ‘’Wat nou druk met zijn werk?’’ vraagt Crystal boos. ‘’Ik weet niet eens wat voor beroep hij heeft, maar hij heeft het DRUK? Wat ben je, een vuilnisman?’’ Martijn schudt rustig zijn hoofd. Crystal legt het boekje op de tafel neer. Ze snapt echt niks meer van haar vader. Ze zal vanaf nu niets meer zeggen over ‘werk’ , ‘beroep’ enzovoort tegen haar pa, want hij zegt er toch niks over. ‘’Crystal…’’ ‘’Ja mam?’’ ‘’Ik heb gister gebeld naar de school en van de directeur mag het. Het blijkt dat zijn dochter ook op deze school zit. Dus je bent niet het enige meisje.’’ Martijn wrijft met zijn hand over zijn ogen en fluistert: ‘’Ze gaat niet naar een jongensschool.’’ Crystal hoort het toevallig en glimlacht gemeen. Ze zegt: ‘’Oh mam, wat fijn dat je hebt gebeld! Ik wil er erg graag ernaartoe!’’ Patricia kijkt blij, maar Martijn kijkt net alsof hij in een zure appel heeft gebeten.
Vincent zwaait zijn vader uit die weer naar huis rijdt. Vincent draait zich om. Hij staat voor nummer 18 waar Crystal nu woont. Hij zucht diep en belt aan. Crystal opent gelijk de deur ‘’Halleluja! Stond je achter de deur ofzo?’’ vraagt Vincent geschrokken. ‘’Ik stond in de gang voor de spiegel. Ik zag een gedaante voor de deur, dus ik opende maar de deur. Ik wist wel dat jij het was. Volgens mijn moeder dan.’’ ‘’Ja, ik had naar jullie nieuwe huis gebeld, want ik wilde eigenlijk zeggen dat ik Bonnie zover heb gekregen dat ze naar de pizzeria ‘Kastelon’ gaat. Het is dus hier vlakbij.’’ Vincent loopt naar binnen en loopt naar boven. ‘’Waar ga je naartoe?’’ vraagt Crystal. ‘’Naar je nieuwe kamer. Mijn oom werkt in de pizzeria ‘Kastelon’. We mochten van hem achter de bar staan om Bonnie te observeren, maar dan moeten we wel werkkleding aandoen. In deze plasticzak zit het.’’
‘’Wie gaat fietsen? Oh, ik fiets wel oké? Wat is het buiten koud zeg.’’ Vincent wrijft over zijn armen en pakt de fiets van Crystal. Crystal kijkt naar Vincent’s werkkleding. Vincent merkt het. ‘’Mooie werkkleding hè?’’ Vincent lacht en hij poseert zo sexy mogelijk. Crystal glimlacht en doet Vincent na. ‘’Haha ja, we kunnen zo doorgaan voor fotomodellen.’’ ‘’Oh, dat is cool! Maar zullen we dan nu naar de pizzeria gaan? Ik heb zo’n zin om Bonnie te zien daten met haar nieuwe vriend Daniël. Ahum.’’ Vincent springt chagrijnig op Crystal’s fiets. Crystal springt er achterop. Ze snapt wel waarom Vincent opeens zo chagrijnig doet. Bonnie is een goede vriendin van Crystal en Veerle. Alleen is zij een beetje de jongens verslinder van het vriendengroepje. Vincent is ontzettend verliefd op Bonnie, maar Bonnie ziet niet echt veel in Vincent. Bonnie mag Vincent niet zo. Vincent is eigenlijk alleen maar bevriend met Crystal en Veerle. Bonnie is vooral bevriend met Frank. Eigenlijk snapt Crystal niet waarom Bonnie zo goed kan opschieten met haar en Veerle. Crystal en Veerle zijn best wel simpel kwa kleding en make-up, maar Bonnie doet echt uren totdat ze eindelijk klaar is met zichzelf opmaken. Laatst gingen Crystal en Bonnie bij Veerle slapen. De volgende dag deed Bonnie er serieus 3 kwartier over om kleding aan te trekken. Ze had echt bijna een koffer meegenomen om te kijken wat het beste bij haar past! Crystal en Veerle lagen toen echt in een deuk hoe overdreven Bonnie deed met haar kleding en make-up. Bonnie is eigenlijk het huppelkutje van de 3, maar ze is wel sportief, zelfverzekerd en zorgt er wel voor dat de vriendschap nooit meer verbreekt. Veerle is erg verlegen, zorgzaam, lief en is ontzettend gevoelig. Crystal is onzeker, aardig, heeft humor en komt altijd op voor haar vrienden. Ze verschillen wel een beetje, maar ja. Het is erg jammer dat Crystal moet verhuizen. Oké, het is dan wel met de fiets een uur rijden, oké 1 uur en 10 minuten, maar het ergste is dat ze niet meer met Veerle en Bonnie naar hun school kan gaan. Crystal hoort dat Vincent vrolijk zit te fluiten. ‘’Ben je opeens blij Vincent?’’vraagt Crystal. ‘’Ja, omdat ik Bonnie weer kan zien. Ik ben echt nog verliefder op haar geworden!’’ Vincent zucht overdreven. ‘’Oh ja, ik weet dat ze tafelnummer 45 heeft. Heb ik gehoord van mijn oom.’’ ‘’Dat je oom toestemming geeft om dat te doen!’’ Crystal kan het gewoon niet geloven. ‘’Hij zei dat hij dat vroeger ook deed. We krijgen zelfs betaald!’’ Opeens stopt Vincent. Crystal kijkt naar het gebouw voor hen. Het is de pizzeria waar ze Bonnie en Daniël observeren, oftewel… spioneren. Crystal kan het echt niet geloven dat ze dit met Vincent doet. Vincent is ook zo jaloers! Hij wilde perse kijken of Bonnie echt met Daniël heeft. Crystal loopt naar binnen, gevolgd door Vincent. Het ziet er erg gezellig uit en het is nu nog rustig. Ze komen een jonge man tegen. ‘’Hallo Vincent. Hallo Crystal.’’ zegt de jonge man, die waarschijnlijk de oom van Vincent is. ‘’Daar is de bar. Veel succes hè Vincent?’’ De jonge man geeft Vincent een knipoog. Vincent krijgt een knalrode kop. Hij gaat achter de bar staan. Crystal gaat tegenover hem zitten. ‘’Waarom heb jij eigenlijk je bril op?’’ vraagt Vincent opeens. ‘’Omdat ik de laatste tijd hoofdpijn heb.’’ ‘’Weet je dat het heel stom staat? Nu lijkt je net een nerd. Dat ben je ook, in de 2de altijd 8 en 9 halen! En nu kunnen ze je mooie groene ogen niet zien.’’ ‘’Ja haha, lachen hoor. Loser.’’ Crystal slaat Vincent lichtjes op zijn hoofd. Crystal snapt zelf ook niet echt waarom ze haar bril op heeft. Ze heeft het vroeger gehad, maar ze is eroverheen gegroeid. Dacht ze dan. Alleen heeft ze de laatste tijd knallende koppijn! Een vrouw komt naar de bar toegelopen. ‘’Willen jullie 2 cola brengen naar tafelnummer 44? Snel graag.’’ zegt de vrouw vriendelijk. Crystal knikt. Vincent schenkt 2 cola in en geeft het aan Crystal. Crystal loopt naar het tafeltje. Ze schrikt. Ze ziet tot haar verbazing de jongen van haar leeftijd die voor het raam stond toen ze Bruno aan het uitlaten was. Hij kijkt raar naar Crystal. Crystal geeft snel de cola aan hem en aan een meisje. Crystal zegt zenuwachtig alstublieft. Dan kijkt Crystal naar Vincent die de hele tijd naar de ingang wijst. Crystal kijkt naar de ingang. Ze ziet Bonnie (die er weer zo als een huppelkutje uitziet) met een lange jongen, genaamd Daniël, voor de ingang. Vincent gebaart dat ze snel naar de bar moet lopen. Crystal knikt en loopt zo snel mogelijk naar de bar waar hij staat. Maar ze knalt tegen iemand op. ‘’Sorry het spijt me.’’ versonschuldigt Crystal zich. Dan kijkt ze in de ogen van een jongen. Het is de jongen die tegen haar had gepraat toen Crystal met Bruno buiten stonden (en haar ook nog voor schut ging zetten)! De jongen fluistert: ‘’Meisje, ik zit mijn vriend soort van te spioneren… ik bedoel… nou ja, kijk, ik heb een camera enzo. Het is zijn eerste date en hij verknalt het volgens mij. Wil je dus niet naar die grote plant staren? Want ik zit daar namelijk achter.’’ De jongen loopt gelijk naar de WC, zonder sorry of iets dergelijks te zeggen. Crystal kijkt hem walgend na, aangezien hij haar niet heeft verontschuldigt. Daarna loopt Crystal zo normaal mogelijk naar Vincent toe. Vincent zegt gelijk: ‘’Wat was dat nou Crystal? Ging je flirten ofzo?’’ ‘’Houd je bek Van Gogh!’’ zegt Crystal chagrijnig. ‘’Die jongen zit zijn vriend te filmen op de één of andere manier. En tegenover tafelnummer 44 zit Bonnie met Daniël. We moeten hen in de gaten houden. OKÉ?’’ ‘’Ja lieverd. Maar wil je a.u.b. de volgende keer mijn naam zeggen? En verdorie niet Van Gogh?’’ ‘’Ja schat. Ik bedoel Vincent.’’ ’’Niet zo wijs hè Crys? Ik bedoel Crystal.’’ ‘’Vincent, ik haat het als je me de slappe lach bezorgd!’’ ‘’Haha, ik wist wel dat je zou lachen om mijn opmerking!’’ Crystal draait met haar ogen. Vincent haat het als ze Van Gogh tegen hem zegt. In de 2de moest Vincent samen met Veerle bij tekenen een schilderij maken (ze zitten samen in VMBO-T, Crystal, Bonnie en Frank in HAVO) en hij maakte een landschap wat net leek op een schilderij van Vincent Van Gogh. Alleen wist Vincent dat niet, het was dus erg toevallig. Hij kreeg nog een hoog cijfer ook! Hij wordt nu altijd door Veerle, Frank en Crystal geplaagd met de achternaam Van Gogh.
Na een uurtje zit Bonnie met Daniël pizza te eten (waarschijnlijk ook die ene jongen met zijn date die naast hen eten). Crystal zucht. Opeens staat Bonnie op en gaat naar de wc. Het meisje die naast Bonnie en Daniël dineert, loopt ook naar de wc. Vincent kijkt Bonnie half kwijlend na en zegt dan: ‘’Wil je alsjeblieft de borden van Bonnie en Daniël weghalen? Doe dan maar ook die van tafelnummer 44, want door hen zie ik Bonnie niet zo goed!’’ Crystal kijkt Vincent boos aan. ‘’Sorry hoor, maar ik ga echt niet de borden van hen weghalen, vooral niet van die anderen. Kunnen zij er iets aan doen dat jij Bonnie zo graag wilt observeren! Ze zijn nog lang niet uitgegeten! En ook al is Bonnie smoorverliefd op Daniël, ik wil dat nu niet op mijn geweten hebben hoor.’’ ‘’Hoezo niet?’’ vraagt Vincent. ‘’Je doet er wel aan mee!’’ ‘’Ja dat weet ik maar… ach laat maar. Je snapt het niet.’’ ‘’Wat snap ik niet?’’ Vincent kijkt met z’n grijze ogen naar Crystal. ‘’Wat jij niet snapt? Het is gewoon meidendingen Vincent. Of moet ik je weer Van Gogh noemen?’’ ‘’Alsjeblieft zeg… NEE! Ik haat het om dat te horen! Ik dacht dat ik eindelijk vanaf was met die achternaam, word ik alsnog door jullie geplaagd!’’ Vincent kijkt nog steeds naar Crystal. Crystal kijkt terug. Ze kijkt diep in de grijze ogen van Vincent. Ze krijgt half de rillingen als ze te lang naar zijn ogen staart. Ze zijn zo… ja, iel ofzo. Ze kan het niet echt omschrijven. Ze zijn gewoon eng. Vincent kan er niks aandoen, maar ja. Soms lijkt het ook net alsof ze half gaan gloeien. Echt mega eng is dat. Frank pestte Vincent daar altijd mee, maar nu ze dat met Van Gogh hebben plagen ze Vincent daar nu mee. Oké, het is niet echt grappig met dat Van Gogh, maar het gaat even om het idee. Niet dat Vincent altijd geplaagd wordt hoor. Nee, hij is echt niet het zwarte schaap ofzo. Iedereen van het vriendengroepje wordt geplaagd. Veerle wordt altijd geplaagd dat ze zo verlegenachtig is, Vincent over dat Van Gogh gedoe en Bonnie over dat ze altijd een nieuwe vriend heeft. Frank en Crystal worden het minst geplaagd. Crystal wordt wel eens geplaagd dat ze bijna nooit een vriendje heeft, maar ja, dat is wel standaard bij haar… ofzoiets.
‘’Wat gaan we nou doen Vincent?’’ vraagt Crystal. Ze verveelt zich een beetje. Vincent kijkt naar Bonnie. ‘’Ik ga aan haar verkering vragen in plaats van dat Daniël dat doet.’’ ‘’NEE VINCENT! Ik bedoel NU! Wat een sukkel ben je zeg. Je bent helemaal bezeten door Bonnie.’’ ‘’Kan ik het helpen dat ze zo’n lekkerding is? Ze is gewoon het leukste meisje die ik ooit heb gezien.’’ ‘’Juist. En vroeger was jij op mij? Ik ben echt hartstikke anders dan haar.’’ Vincent kijkt verbaasd naar Crystal. Crystal kijkt terug. Ja, hij, Vincent, was vroeger op Crystal. Ook maar een weekje, maar het gaat even om het idee. Hij had echt zo’n zwak voor meiden met bruin haar en groenige ogen! Maar eigenlijk was hij op alle meisjes, maar goed. ‘’Sorry hoor.’’ zegt hij dan. ‘’Maar ben jij verliefd op mij ofzo?’’ ‘’Nee!’’ zegt Crystal. ‘’Maar vroeger was jij verliefd op mij, maar ik ben heel erg anders dan Bonnie.’’ ‘’Weet ik. Maar we werden toch goede vrienden in plaats van vriendje en vriendinnetje? Wij zijn gewoon super goede vrienden. En ik wil je nooit meer kwijt als vriendin!’’ Vincent kijkt strak naar Crystal. Crystal kijkt terug en ziet dat Vincent’s grijze ogen half gaan gloeien. Crystal krijgt gelijk rillingen over haar armen. ‘’Ik meen het Crystal.’’ fluistert Vincent. ‘’Jij bent een hele goede vriendin van mij. Ik wil je nooit meer kwijt. Echt niet. Vertrouw me nou maar. Ik weet toch wat ik doe. Als ik Bonnie wil, dan ga ik er alles voor doen. Oké?’’ Crystal slaat haar ogen neer. Waarom zegt Vincent dit allemaal? Natuurlijk heeft Crystal geen gevoelens meer voor Vincent. Maar toch. Misschien zegt hij het wel, omdat Crystal bijna nooit een vriendje heeft gehad?
De oom van Vincent gaat naar Vincent toe en zegt: ‘’Tafelnummer 44 heeft 2 Dame Blanche besteld. Maar ze hebben het nog niet gekregen. Heeft een andere kok nog niks gegeven aan jullie?’’ Vincent schudt zijn hoofd. ‘’Oké. Geeft niet. Hier zijn 2 Dame Blanche. Geef het maar snel aan hen.’’ Vincent kijkt naar Crystal en zegt: ‘’Wie gaat het nu aan die 2 mensjes geven? Ik of jij? Straks ziet Bonnie het!’’ Crystal pakt de Dame Blanche uit Vincent’s handen. ‘’Het is jij of ik Vincent. Maar ik denk dat het verstandig is om het allebei te geven. Vind je ook niet? En kijk, Bonnie gaat naar de wc. Heeft ze een blaasontsteking ofzo?’’ Vincent kijkt Bonnie na. ‘’Ik denk eerder dat ze ongesteld is. Balen voor Daniël zeg. Is ze lekker chagrijnig. Lekker voor hem.’’ Crystal schudt haar hoofd en loopt samen met Vincent naar tafelnummer 44. Crystal kijkt stiekem naar de grote plant. Ze ziet de jongen die de camera bij zich heeft en alles filmt. Crystal lacht in zichzelf, het ziet er gewoon debiel uit. Als ze langs Daniël komen zegt Vincent opeens tegen Daniël: ‘’Sorry hoor, maar heb jij nou met Bonnie of hoe zit dat?’’ Daniël glimlacht en zegt: ‘’Tuurlijk heb ik met haar. Wat denk je anders oelewapper?’’ Vincent pikt het niet en valt Daniël plotseling aan. De jongen die alles filmt, staat op en filmt nu Vincent en Daniël. De jongen met zijn date gaan staan en kijken wat er gebeurd. Crystal heeft nog steeds de Dame Blanche in haar handen en schreeuwt tegen Vincent: ‘’Hou op Van Gogh! Hier schiet je niks mee op!’’ Vincent draait zich om zodat hij naar Crystal kijkt en zegt: ‘’Oh ja? Die stomme hufter heeft mijn Bonnie ingepikt! En jij doet ook helemaal niks verdomme! Jij noemt me alleen maar Van Gogh!’’ ‘’Wat? Ik noem je niet alleen maar Van Gogh! En je hebt nooit met Bonnie gehad!’’ Vincent heeft een blauw oog en Daniël een bloedneus. Crystal bijt op haar lip. Dit moet ophouden. De jongen met zijn date gaat naast Crystal staan en kijkt naar haar. ‘’Wat gebeurt hier?’’ vraagt hij dan. Crystal zucht en zegt dan: ‘’Hier zijn je 2 Dame Blanche. Nog een fijne dag verder. En nu ga ik denk ik maar naar huis. Toedeloe!’’ Crystal geeft de Dame Blanche aan de jongen die verbaasd naar haar kijkt. Crystal loopt half gefrustreerd naar buiten. Na een paar seconden komen de 2 jongens (die haar belachelijk hadden gemaakt) naar buiten, om haar in te lichten over wat er net gebeurd was.
De jongen met de camera zegt tegen Crystal: ‘’Die Van Gogh en die lange gozer met die bloedneus moesten naar de manager van deze tent gaan. De date van Zack, zo heet mijn vriend die naast me staat, ging het meisje halen van de wc. Toen zijn ze samen naar de manager toegelopen. Toch wel lief van je vriendinnetje hè Zack?’’ Zack kijkt boos naar zijn vriend en zegt: ‘’Ik ben NIET op haar Steven! En ze is NIET mijn vriendinnetje.’’ Zack kijkt dan naar Crystal en gaat gelijk met zijn hoofd naar beneden, alsof hij geld op de grond ziet liggen. Crystal kijkt goed naar de jongen die Zack heet en ziet nu goed dat hij best knap is. Crystal denkt: tuurlijk heeft die jongen altijd een date. Hij is super knap. Ik heb nooit een date. Mazzel voor hem zeg. Dan zegt de jongen met de camera die door Zack Steven wordt genoemd: ‘’Jij woont toch dicht bij nummer 5 waar Zack logeert voor een tijdje? Of was je niet dat meisje die haar hond uitliet?’’ ‘’Ja, ik ben dat meisje ja. Belachelijke hond heb ik hè?’’ Steven zegt: ‘’Ik vind hem wel schattig hoor. Ik zag je lopen met die hond, dus ik dacht dat je hier wel bekend was. Dus vroeg ik waar nummer 5 was. Zo’n hond zie ik ook niet zo vaak.’’ Crystal lacht verlegen en loopt samen met de jongens naar hun fietsen. Steven doet de slot van z’n fiets af en vraagt verbaasd: ‘’Heb jij geen fiets meisje?’’ ‘’Nou jawel, maar… oh nee hè, zijn fietssleutel zit in zijn zak! Dan moet ik dus nu nog naar mijn vriend toe om het te halen. Daar heb ik nu even geen zin in..’’ ‘’Oh ja. En het is dus niet je vriendje?’’ vraagt Steven en glimlacht naar Zack die saai op zijn nagels bijt. ‘’Nee het is niet mijn vriendje.’’ zegt Crystal. ‘’Het is een hele goede vriend van mij. En ik heet by the way Crystal Van Der Wal.’’ ‘’Oké, leuke naam. Ik heet Steven De Wit en mijn vriend dus Zachary Sluijs. Hè Zack?’’ Zack kijkt opeens naar Steven en haalt zijn schouders op. Crystal kijk raar naar Zack. Waarom doet hij zo stom, terwijl Steven alles tegen mij zegt? Steven zegt verder: ‘’Ik word zelf bijna altijd Stef genoemd, dus noem me maar zo. En Zachary moet je dus maar Zack noemen. Zullen we met je meegaan naar huis?’’
‘’Je mag wel bij mij achterop hoor Crystal. Tenminste, als je dat wilt.’’ Stef glimlacht. Crystal glimlacht ook en springt bij hem achterop. Zack gaat op zijn eigen fiets zitten en kijkt de hele tijd strak voor zich uit. Dan zegt Stef: ‘’Balen dat ik volgende week weer naar school moet. Maar het is wel leuk. Dan zien we Charlie en Gwen weer.’’ Crystal zegt niks. Ze kent hun vrienden niet. Zack zegt opeens heel enthousiast: ‘’Ik heb in Gwen’s foldertje gezien dat er weer nieuwe modekleding is speciaal voor meisjes. Echt bizar is dat gewoon. Die rokjes vooral. Hoe bedoel je kort? Dat ze dat toelaten op school. Ik kan het gewoon niet geloven. Oké ik zal het natuurlijk wel leuk vinden als Gwen dat draagt. Lekker sexy. Maar ja, het is natuurlijk een geintje hoor.’’ ‘’Ik denk dat ik gewoon me normale shirt aandoe hoor. En daarover mijn vestje eroverheen. Wat denk jij?’’ ‘’Ik denk dat ik ook gewoon een shirt aandoe. Ik heb echt geen zin om net als Charlie na te doen. De laatste mode vind ik niet zo mooi bij jongens hoor. Maar bij de meisjes is het wel mooi. Alleen ik denk niet dat Gwen die rokjes aan gaat doen. Ze is niet zo.’’ ‘’Nou, wedden dat ze echt wel een kort rokje aan heeft?’’ ‘’Hm, misschien wel ja. Maar aan de andere kant toch ook weer niet hoor.’’ ‘’Oké, jij zegt nee en ik ja. Zullen we wedden voor een nieuwe date met je vriendinnetje?’’ ‘’STEVEN!’’ Zack kijkt boos naar Stef. ‘’Wat nou? Het is maar een grapje…’’ Crystal volgt het gesprekje niet meer. De laatste mode is toch niet zo heel erg? Oké, ze houdt er niet altijd van, maar ach. Crystal weet dat Bonnie er vreselijk van hield. Ze volgde het echt precies. Crystal niet echt. Eigenlijk houdt Crystal meer van iets sportievere kleding dan van die, ja, hoe noem je dat, van die huppelkutjes kledij. Of hoe je dat ook noemt. Je weet wel, wat echte huppelkutjes aanhebben. Er was laatst ook een tijd dat er op school Donnay-broeken hip was om aan te doen. Toen trok Crystal dat wel eens aan. Natuurlijk Bonnie ook. Veerle ook een keertje, maar zij houdt liever van spijkerbroeken.
‘’Joh, jij woont in dat grote huis! Ik kende de vorige eigenaars ervan. Die waren super aardig.’’ zegt Stef tegen Crystal. Crystal kijkt verlegen naar de 2 jongens. ‘’Nou umh… ja dit is mijn huis. Hier woon ik dus. Ik woon hier pas sinds 1 week. Het is wel erg wennen enzo.’’ ‘’Juist ja.’’ zegt Stef. ‘’Maar nu gaan wij weer verder.’’ ‘’Oh oké. Heel erg bedankt voor de lift.’’ ‘’Geen dank joh meid. Het is me een genoegen.’’ zegt Stef. Zack kijkt alsmaar naar de voordeur waar Crystal voor staat. ’’Nou, dan ga ik maar naar binnen.’’ zegt Crystal. Haar wangen worden rood. ‘’Ik weet niet of ik jullie nog eens zie, maar het was wel leuk. Nog bedankt dat jullie achter me aan gingen na het gevecht.’’ ‘’Ach, wat boeit dat?’’ zegt Zack geïrriteerd. Crystal schrikt en gaat snel naar binnen.
|
|
|
Post by Kristy on Mar 18, 2008 14:22:00 GMT -5
Vervolg hoofdstuk 2
Crystal staat in de gang. Ze ziet de gedaantes van de 2 jongens weggaan. Crystal loopt naar de spiegel die in de gang hangt. Ze kijkt naar zichzelf. Ze snapt wel waarom Zack zo raar reageerde. Ze is oerlelijk! Een bril, wild haar, stomme kleren… oh ja, ze heeft die werkkleding aan… alles is lelijk aan haar! Crystal voelt dat er een traan over haar linkerwang rolt. Ze veegt het snel weg en loopt de woonkamer binnen. Ze ziet haar ouders naar een film kijken. Crystal ploft met een verdrietig gezicht op een andere bank. Ze ziet dat Bruno naar haar toeloopt. Crystal aait hem gelijk. Patricia houdt een popcornbak voor Crystal’s gezicht. ‘’Wil je wat Crystal?’’ vraagt ze vriendelijk. Crystal schudt haar hoofd. Ze kijkt naar haar vader die nog niets gezegd heeft. Waarom zou hij niks tegen haar zeggen? Echt, hij negeert haar! Oké, misschien moet zij wel beginnen, maar daar heeft ze geen zin in! Martijn koekeloert naar zijn dochter. Hij ziet dat zij verdrietig is. Heeft ze soms gehuild? Waarom dat? Misschien komt het wel door mij. Ik hou zoveel geheimen voor haar achter! Het is fout, maar ik kan het nu nog niet zeggen, dan zou ze gevaar lopen. Denk ik. Moet ik toch wat zeggen? Anders krijg ik straks weer een boze dochter die zegt: ‘Je negeert me’. Doe ik dat? Eigenlijk wel hè? Oké ik zeg wel iets. ‘’Hé...’’ ‘’Hoe was het in het restaurant?’’ vraagt Patricia die niet in de gaten heeft dat Martijn iets wilde zeggen. Crystal glimlacht zwakjes naar haar moeder. ‘’Oh umh, ja het ging wel lekker. Behalve het einde. Vincent heeft gevochten met Daniël.’’ ‘’Dat lijkt me pijnlijk.’’ zegt Patricia. ‘’Maar Vincent is toch nooit zo? Hij is zo een scheetje! Oh, Crystal, in de keuken liggen nog een paar cakejes. Pak er maar een paar.’’ Crystal loopt gelijk naar de keuken. ‘’Scheetje?’’ zegt Martijn. Hij ziet dat zijn dochter weer terugkomt, handen vol met cakejes. Ze gaat weer op de andere bank zitten. Vroeger zat ze altijd gezellig tussen Martijn en Patricia. Een echt gezin. Nu is ze zo anders geworden. Zo, ja, hoe noem je dat. Volwassen? Afstandelijk? Geen idee. Martijn ziet dat Crystal een moeilijke houding neemt op de bank. Zeker omdat ze hoorde dat hij wel iets tegen haar moeder zei. ‘’Ja, Vincent is een scheetje. Hij is zo beleefd, is super aardig en hij ziet er gewoon zo schattig uit.’’ ‘’Mwah, hij kan best wel brutaal zijn.’’ bromt Martijn. Hij pakt de popcornbak uit Patricia’s handen. Hij graait er een handjevol uit en eet ervan. ‘’Hij is niet brutaal!’’ zegt Crystal. ‘’Wel. Het is een kleine opdondertje.’’ zegt Martijn. Hij probeert om Crystal aan het lachen te maken. Alleen vat zij het heel verkeerd op, zoals gewoonlijk. ‘’Hoe weet jij dat nou? Bemoei je niet met mijn vrienden.’’ Crystal staat boos op. Martijn doet hetzelfde. ‘’Zeg niet zulke dingen tegen je vader Crystal!’’ schreeuwt Martijn boos tegen zijn dochter. ‘’Oh nee? Waarom mag jij dat wel tegen mij doen!’’ gilt Crystal uit. Ze pakt de cakejes van de bank en gooit ze allemaal naar Martijn’s gezicht toe. Raar genoeg ontwijkt hij ze allemaal, terwijl ze makkelijk raak konden zijn. ‘’Goede reflexen.’’ fluistert Crystal verdrietig. Martijn schudt teleurgesteld zijn hoofd en loopt de woonkamer uit. Patricia pakt Crystal’s arm en Crystal heeft het gevoel dat ze moet huilen. Waarom moest ze zonodig de cakejes naar haar vaders hoofd smijten? Nu heeft ze alles nog erger gemaakt! Ze heeft zin om te huilen, maar er komt niks uit. ‘’Hé schat, gaat het?’’ Patricia aait met haar arm over Crystal’s haar. Crystal staart verdrietig naar de grond. ‘’Ja, het gaat wel.’’ liegt Crystal. Ze wilt er niet met haar moeder over praten. Ook best wel vaag en raar dat haar moeder haar, of haar vader niet tegen heeft gehouden. Alsof ze er niet bij was met haar hoofd. Echt zo vreemd. ‘’Weet je, ik heb een paar uniformen besteld voor je nieuwe school!’’ zegt Patricia blij, alsof er net niets gebeurd is. Crystal knippert met haar ogen. Wat? Een schooluniform? Wat voor een vage school is dit? Dit is Nederland hoor!
*TRING* ‘’Hallo met Zachary Sluijs?’’ ‘’Hallo Zachary. Mag ik jouw vader aan de telefoon?’’ ‘’En u bent?’’ ‘’Is niet belangrijk. Je kent me naam toch al.’’ ‘’Oh oké jij… PAP! Martin aan de telefoon!’’ ‘’Wie?!’’ ‘’MARTIN!’’ ‘’Oh hij. Hij heet geen Martin gek.’’ ‘’Huh? Ik dacht dat hij altijd Martin heette.’’ ‘’In je dromen ja.’’ ‘’Nu snap ik het helemaal niet meer meneer… PAP! Nu komen!’’ …
|
|
|
Post by Kristy on Mar 18, 2008 14:22:39 GMT -5
Hoofdstuk 3: 5 is teveel
Crystal staat voor de grote spiegel in haar kamer. Ze heeft een zwart rokje aan, met een witte blouse erboven, een borduurrode jas eroverheen, een stropdas en zwarte schoentjes. Op haar blouse staat er linksboven het Landgraaf-Middle-School logo. Het is haar uniform. Gisteravond moest Crystal met Patricia praten over haar nieuwe school voor jongens. Patricia zei constant dat Crystal niet met alle jongens moest gaan zoenen (Crystal heeft nooit gezoend, maar dat boeide Patricia niet, want ze was bang dat ze werd verkracht ofzo). Toen werd het eindelijk tijd voor haar uniform (kots!). De school liet de volgende kleuren toe: Borduurrood, Zwart, Donkergrijs, Lichtgrijs, Bruin, Wit, Babyblauw en Donkerblauw (poepkleuren, inderdaad). Crystal kreeg een foldertje en daar stond wat ze allemaal kon kopen. Patricia had erg veel rokjes gekocht die ze wel mooi vond voor Crystal. Het vreemde is dat Crystal een foldertje kreeg vol met uniformen, alleen maar voor meisjes! En dan stond er ook nog een hele pagina met ‘de laatste mode’. Die waren super lelijk. Toen Crystal het las had ze een halve déjà vu. Volgens Crystal had ze dit eerder gehoord, maar waar weet ze niet meer. Waarschijnlijk had ze het wel gedroomd. Het zwarte rokje dat Crystal nu aanheeft staat dus niet bij ‘de laatste mode’ voor de meisjes. Maar dat maakt Crystal niks uit. Ze vindt hem super mooi, voor haar part dan. Gelukkig voor Crystal dat ze haar benen vanochtend heeft geschoren. Nu zijn haar benen niet harig. Ze hoeft ook geen panty aan, want ze heeft al bruine benen. Gelukkig maar. Crystal heeft net snel make-up opgedaan en nu haar haren. Ach, ze heeft niet veel tijd meer, dus dan maar snel een paardenstaart erin! Het staat op zich wel goed. Gelukkig heeft Crystal een goede blouse, want ze wilt niet laten zien dat ze een navelpiercing heeft. Jep, Crystal Van Der Wal heeft een navelpiercing. Ze snapt eigenlijk ook niet waarom ze het heeft. Ze schaamt zich er heel erg voor! Een paar maanden geleden wilde ze het dicht laten groeien, maar Veerle en Bonnie vonden het zonde om het dicht te laten groeien. Dus liet ze het maar zitten. Alleen mogen de jongens het echt niet zien! Dat wordt zeker weten een enorme ramp! Maar ja, het is allemaal Bonnie’s schuld dat Crystal een navelpiercing heeft genomen. Bonnie heeft haar overgehaald, echt erg gewoon.
Crystal pakt nog snel haar bril en doet het op. Ze loopt naar beneden en gaat aan tafel zitten. Martijn eet havermout (gatver!) en Patricia brood. Crystal pakt een beschuitje en doet er kaas op. Patricia vraagt: ‘’Heb je alles ingepakt Crystal?’’ ‘’Ja! Ik heb alles ingepakt! En ik heb leuke kleren ingepakt voor de disco.’’ ‘’Dat bedoel ik niet Crystal.’’ zegt Patricia. ‘’Straks vergeten we al je spullen. Dat is echt niet goed.’’ Crystal eet haar beschuitje op. Gelukkig voor haar dat ze op haar nieuwe school een kantine hebben waar zij gratis mag eten. Alleen de kinderen die daar overnachten, krijgen gratis eten. De kinderen die naar huis kunnen moeten ervoor betalen. Maar zelf moesten de ouders van Crystal wel veel betalen zodat ze kan overnachten. Crystal weet dat Patricia vaak de rekeningen betaalt. Ze heeft er ook wel veel verstand van. Ze is een zakenvrouw, ofzo iets. Maar voor een tijdje moet ze naar Texel om daar te werken. Crystal kijkt naar Martijn die in zijn krant leest. Crystal weet nog steeds niet wat voor werk haar vader doet. Ze weet dus ook niet of hij een goed salaris heeft of niet. Misschien is hij wel een vuilnisman! Ja, dit is ongeveer al de duizendste keer dat ze dat denkt, maar anders weet ze het ook niet meer hoor. Nou, eigenlijk lijkt het haar niet eens zo erg als haar vader dat is. Beter werk dan geen werk toch? Maar Martijn werkt wel heel erg vaak over. Iets te veel, de laatste tijd. Crystal heeft het wel eens met haar moeder over, maar die zegt dat zijn werk het erg druk heeft. Dus Crystal heeft het er maar niet meer met haar moeder over, want anders krijgt ze weer gezeik dat ze een ‘puber’ is. Gelukkig dat Martijn nu wel vrij heeft gevraagd om mee naar haar nieuwe school te gaan om met de directeur te gaan praten. Echt een wonder. Dat moet dus zeker in de krant staan! Crystal eet een 2de beschuitje. Ze pakt de Fancy en leest bij heftig verhaal dat haar vader is weggelopen. Ja, dat is erg zeg. Nou dus niet! Als Martijn wegloopt, kan het mij echt geen ene reet schelen!
Crystal stapt in de auto van Martijn. Ze pakt haar MP3 en luistert naar het liedje You’re beautiful van James Blunt. Super mooi nummer! Martijn rijdt keihard en na 5 minuutjes zijn ze er al. Blijkbaar zijn alle leerlingen al in het lokaal, want het is al 9 uur geweest. Martijn pakt de koffers (in totaal 5 (!!!) koffers) samen met Patricia en lopen naar binnen. Patricia pakt de bril van Crystal af en doet het in haar zak. ‘’Mam, wat doe je nou!’’ ‘’Je moet niet je uiterlijk verbergen schat, dat is niet goed.’’ ‘’Ik krijg anders hoofdpijn!’’ ‘’Oké, dan krijg je het terug.’’ Crystal kijkt een beetje nijdig naar haar moeder, gaat als eerste naar binnen en ze lopen naar de directiekamer. Als Crystal naar binnen gaat, ziet ze een meneer met een pak aan al achter zijn bureau zitten, die zegt: ‘’Welkom Crystal. Kom maar binnen. Je ouders komen straks wel. Oh, ik zie ze al. Ga allemaal maar zitten.’’ Crystal loopt naar de middelste stoel en gaat zitten. ‘’Ik heet meneer De Heuvel. Ik ben hier al 3 jaar de nieuwe directeur en het gaat steeds beter met deze school! Ik weet dat het een jongensschool is, maar ik heb geen bezwaar tegen dat er nieuwe meisjes hier op school komen. Mijn dochter is hier ook al 2 jaar en heeft het heel erg naar haar zin!’’ Crystal glimlacht flauwtjes en staart naar beneden. Meneer De Heuvel kijkt naar Crystal en zegt tegen haar: ‘’Ik weet dat het misschien eng is dat je nieuw bent, maar geloof me, iedereen weet het al. Ze zijn zo opgewonden dat er nog een meisje naar school komt. Oh ja, nu over jouw klas. Nou, gelukkig dat mijn dochter in dezelfde leerjaar zit als jou. Dus we hebben er voor gezorgd dat je bij haar in de klas komt. Ze weet er ook wel wat vanaf dus. Ze is super blij dat je gekomen bent. Nou, moet ik nog meer vertellen? Oh ja, je hebt een eigen kamer. Het is een super grote kamer met een computer erbij. Ja, je ouders hebben er veel geld voor neergelegd, maar het is echt luxe. Je hebt nog een eigen badkamer ook.’’ Crystal knikt snel. Wat kan haar nou eigenlijk die stomme slaapkamer schelen? Straks blijft ze altijd verrotten in die stomme kamer! Je weet het nooit, straks gaan haar ouders met de Noorderzon weg ofzo en blijft Crystal achter. Nee, zo moet ze niet denken. Haar moeder zou haar nooit achterlaten. Haar vader? JA! Die echt wel hoor! ‘’Ik denk dat dit wel genoeg informatie is denk ik. Willen jullie misschien al naar Crystal’s kamer gaan om daar de spullen neer te zetten? Dan ga ik wel met Crystal over haar rooster hebben.’’ Patricia en Martijn lopen met de 5 koffers naar de deur terwijl de schoolbel gaat. ‘’Het uur is voorbij volgens mij. Jouw klas heeft volgens mij nu aula. Weet je wat dat is?’’ ‘’Ja, dat weet ik wel hoor. Ik zat daarvoor ook gewoon op een middelbare school.’’ Crystal kijkt snel naar beneden. Juist ja, hij denkt natuurlijk dat ik heel dom ben. Ik weet echt wel wat een aula-uur is hoor. Ik kom niet uit de Noordpool, als die knakker dat denkt. ‘’Oké. Nou hier is je rooster. Je krijgt ook een kluisje. In je kluisje zit al je schoolboeken voor dit jaar. Hier is dan de kluissleutel. Het kluisnummer is 405. Moet ik met je meelopen?’’ ‘’Nee, dat hoeft niet. Ik denk dat ik het zelf wel kan zoeken. Heel erg bedankt.’’ ‘’Geen dank. Prettige dag verder.’’
Crystal loopt naar de deur. Ze haalt uit haar zak haar bril en zet het weer op. Als ze de deur opendoet schrikt ze zich te pletter. Ze ziet een camera die op haar gericht is. Als ze goed kijkt ziet ze… ‘’CRYSTAL! Ben jij het? Jemig hé!’’ Stef laat zijn camera rommelig zakken en kijkt verbaasd naar het meisje dat voor hem staat. ‘’Hoe bedoel je toevallig?’’ Een lange jongen met blond haar (geblondeerd?) en een super leuke ketting om zijn nek zegt: ‘’Wie is dat? Ken je haar?’’ ‘’Ja! Zack en ik hadden gisteren gepraat met haar. Nou ja, ik het meest eigenlijk.’’ De kettingjongen knikt en hij loopt weg om naar zijn kluisje te gaan. Stef zegt: ‘’Welk kluisje heb jij?’’ ‘’Ik heb 405.’’ zegt Crystal zenuwachtig. ‘’Dan zit jij naast Zack! Hij heeft 404! We dachten al wel zoiets, want het kluisje staat altijd leeg. Tot nu dan.’’ Stef loopt voor Crystal en Crystal ziet dat Zack bij zijn kluisje staat. ‘’Zack, moet je eens kijken. Het meisje is Crystal.’’ Zack kijkt verbaasd naar Stef en ziet Crystal achter Stef staan. Hij ziet dat ze verlegen naar beneden kijkt. ‘’Ik dacht dat het eerst Angela was. Maar Angela is een kop groter.’’ Zack doet zijn kluis dicht en draait zich om. Crystal kijkt weer naar beneden. Lekker gezellig zeg. Ik heb dus een KOP. Joepie zeg! Crystal opent haar kluisje en ziet al haar schoolboeken netjes op een stapel liggen. Crystal zucht. Ze staat ontzettend voor aap. Zack, Stef en de kettingjongen lopen weg, zonder nog een woord tegen haar te zeggen. Crystal heeft bijna het gevoel dat ze gaat huilen. Gelukkig heeft Crystal een paar leuke foto’s van haar vrienden. Op één foto staat ze met Vincent, Frank, Veerle en Bonnie heel melig op de bank. Crystal lacht in zichzelf en hangt het op. Ze pakt nog een foto waar zij, Veerle, Bonnie en een ander meisje, genaamd Larissa staat. Larissa is heel goed bevriend met Veerle. Crystal en Bonnie kennen Larissa nog niet echt goed. Ze is heel aardig, maar jammer genoeg moest Crystal zonodig verhuizen, zodat ze niet echt met Larissa goed bevriend kan raken! Stomme vader! Stom huis! Stomme school! ‘’Leuke foto’s.’’ zegt iemand plotseling achter haar. Crystal draait zich om en kijkt in de ogen van een meisje. Het meisje glimlacht en Crystal ziet dat Zack, Stef en de kettingjongen verbaasd omdraaien. ‘’Ik heet Gwen. Leuk kennis te maken.’’ Gwen steekt haar hand uit. Crystal schudt het. Zack, Stef en de kettingjongen gaan naar Gwen en Crystal toe. Maar vooral om de foto te zien. ‘’Heb je nog meer leuke foto’s?’’ vraagt Gwen enthousiast. ‘’Nee..’’ ‘’Oh. Wat jammer zeg…’’ Crystal kijkt naar het groepje kinderen die naar haar staren.. Vooral naar Gwen. Die kijkt erg glimlachend naar de foto met de bank. Crystal glimlacht zenuwachtig en gaat weer verder met haar kluisje. Ze staart naar de foto die in haar kluisje hangt. Ze ziet dat ze tussen Vincent en Frank zit en Frank zit heel overdreven tegen haar aan. Crystal zucht en doet haar kluisje dicht. ‘’We moeten straks naar lokaal 100.’’ zegt Gwen. ‘’Oké. Kom we gaan.’’ zegt de kettingjongen geïrriteerd. Gwen haalt een wenkbrauw op. ‘’Charlie, Crystal weet toch niet waar we naartoe moeten joh.’’ ‘’En?’’ zegt de kettingjongen, genaamd Charlie. ‘’Ze is toch NIEUW!’’ ‘’Boeiend. Vraag een plattegrond. Nou goed?’’ Charlie, Stef en Zack lachen keihard. Gwen kijkt arrogant naar Crystal. Crystal zegt snel: ‘’Ik denk dat ik het wel zelf kan vinden. Maar toch bedankt.’’
Als Crystal weg gaat, zegt Gwen: ‘’Waarom doen jullie zo stom? Zo ken ik jullie niet jongens!’’ ‘’Nou en.’’ zegt Charlie. ‘’Maar 5 is te veel Gwen!’’ ‘’Hoezo 5 is teveel?’’ ‘’Weet je dan niet hoe Crystal eruit ziet man? Ze schijt serieus in haar broek. Ze lijkt net zo’n Luke! Wedden dat ze bevriend met hem wordt?’’ ‘’Oké. Ik bemoei me er maar niet meer mee. Zullen we nu naar wiskunde gaan?’’ De schoolbel is al gegaan. Crystal zoekt de hele tijd lokaal 100, maar ze kan het niet vinden. Uiteindelijk ziet ze lokaal 100 aan het eind van de gang. Ze rent er naartoe en klopt op de deur. Ze hoort iemand keihard JA roepen. Crystal gaat zenuwachtig naar binnen en kijkt naar Gwen en de rest van de jongens. Iedereen lacht, behalve de man die vriendelijk naar haar glimlacht. De meneer zegt: ‘’Ga maar naast Luke zitten. Ik heet trouwens meneer De Boom.’’ Crystal gaat met een rood hoofd naast de jongen zitten die ook een bril op heeft. Hij ziet er erg uit op een stuud. Trouwens, hij zweet wel behoorlijk zeg! ‘’Nou, ik heb me al voorgesteld en jullie ook. Behalve jij meid. Stel jezelf maar eens voor.’’ ‘’Huh, wat?’’ Crystal kijkt zenuwachtig naar Meneer De Boom. Iedereen lacht, alsof het op een commando is. ‘’Ja, je moet jezelf voorstellen. Dat hebben de anderen ook gedaan.’’ ‘’Oh, nou, ik heet Crystal Van Der Wal. Ik ben 14 jaar oud en ik ben nieuw hier.’’ ‘’Dat zien we ook wel joh.’’ zegt Charlie en iedereen lacht, alweer. Meneer De Boom zegt gelijk: ‘’Houd je brutale mond Janssen! Of wil je al een uurtje corveeën?’’ ‘’Het was alleen maar een geintje hoor.’’ ‘’Oké, oké. Maar de volgende keer krijg je problemen Janssen. Oké, we hebben het over de stelling van Phythagoras. Ik leg het jullie eerst uit en maak dan de sommen 1 t/m 10. Als er dan nog verder vragen zijn hoor ik het wel.’’ Crystal pakt haar boeken en kijkt naar som 1. Ze vindt het super makkelijk. Maar sommige jongens zuchten en gaan gelijk naar meneer De Boom om vragen te stellen. Haar buurman (hoe heet hij? Lu nog wat?) gaat ook de hele tijd naar meneer De Boom. Als Crystal al bij som 12 is ziet Crystal dat Charlie naar haar schrift kijkt. Charlie kijkt uitdagend naar haar en fluistert: ‘’Jemig man. Jij bent echt een nerd. Ik wist het al toen ik jou zag bij de directiekamer. En, ben je al vrienden met Luke? Leuk is ie hè?’’ Crystal kijkt naar Charlie en Charlie vraagt iets aan meneer De Boom, alsof er niets aan de hand is. Crystal kijkt gelijk weer in haar boek. Als de les eindelijk afgelopen is, heeft Crystal gelukkig geen huiswerk. Ze stopt haar boeken in haar schoudertas en loopt dan met de jongens naar lokaal 119. In lokaal 119 moet Crystal weer naast de jongen Luke zitten. Crystal hoort dat er de hele tijd achter haar gefluisterd wordt, maar Crystal let er maar niet meer op.
In de kantine haalt Crystal een broodje gezond en staat voor de toonbank Ze hoort weer dat er mensen achter haar fluisteren. Crystal kijkt rond en ziet in de ogen van alle jongens dat ze niet welkom is aan hun tafel. Of ze verbeeldt het zich. Crystal ziet wel een jongen zitten die alleen aan een tafel zit. Maar hij kijkt zo boos (nou ja, gewoon eng) dat Crystal de kantine uitloopt. In de wc eet Crystal haar broodje op. Ze huilt. Deze eerste dag had ze toch wel iets anders voorgesteld! Crystal hoort opeens voetstappen. Ze ziet dat er 2 jongensschoenen voor haar staan. ‘’Trek het je niet aan meid. Luister niet naar die gasten. Ik weet dat je het red geloof me maar.’’ Crystal hoort dat het een jongensstem is die erg schor klinkt. Ze opent de wc-deur, maar niemand staat er. Crystal kijkt verdrietig naar de spiegel en ze ziet dat heel haar mascara is uitgelopen.
|
|
|
Post by Kristy on Mar 18, 2008 14:24:43 GMT -5
Hoofdstuk 4: Vrienden met de ‘populairste’ jongen van school
Crystal wordt wakker en kijkt op haar wekker. Hm, het is pas 5 voor half 9. Nog uitslapen dus… hé wacht eens even… ‘’Oh nee! 5 voor half 9?’’ Crystal springt uit bed. Ze doet snel haar uniform aan en doet snel wat make-up en haar bril op. Ze doet haar haren snel in een staart. Al een week is voorbij gegaan en ze is echt de kluns van heel de school! Vroeger versliep ze nooit, maar nu opeens wel. En het allerergste is dat ze nog steeds geen vrienden heeft. Ze kan wel balen als een stekker. Crystal rent van een privé-trap af en rent dan naar een gang. Ze zoekt naar lokaal 91, alleen kan ze het niet echt vinden. Misschien heeft Charlie wel gelijk. Ze moet een plattegrond hebben. Klote. ‘’Verdomme! Waar is lokaal 91?’’ fluistert Crystal iets te hard en erg boos. ‘’Ik weet wel waar het is. Zal ik met je meelopen?’’ Crystal kijkt verschrikt achterom. Ze ziet de jongen die alleen aan tafel zat (en ja, ook diegene die eng keek ja). Hij heeft niet eens een uniform aan! ‘’Sorry, wat zei je?’’ ‘’Of ik met je meeloop? Je bent nieuw niet?’’ vraagt de jongen dan. Crystal knikt en loopt met de jongen mee naar het lokaal. Ze komt de jongen bekend voor. Niet alweer een déjà vu hè? ‘’Ik heet Levi. Jij?’’ vraagt de jongen Levi enthousiast. ‘’Ik heet Crystal. Ik ben nieuw ja. Ik weet niet waar de lokalen zijn. Dom hè?’’ ‘’Nee joh, dat is helemaal niet dom! Dat heeft toch iedereen als ze nieuw zijn op school? Oh kijk, daar is het al.’’ Levi loopt naar lokaal 91 en klopt op de deur. Crystal hoort iemand brommend KOM BINNEN zeggen. Levi doet de deur open en zegt: ‘’Crystal hier is een beetje verdwaald. Volgens mij moet ze hier zitten?’’ Levi trekt Crystal naar binnen en hij glimlacht. Meneer Rademaker kijkt raar naar Levi en vraagt: ‘’Wat doe jij hier in vredesnaam met je normale kleren?’’ Levi kijkt naar zichzelf. ‘’Oh, nou, ik had geen zin om een uniform aan te doen. Ach wat maakt het uit.’’ Levi loopt weg, maar draait zich nog eventjes om. ‘’Hé Crystal, kom je in de pauze bij me zitten ofzo? Dat lijkt me wel gezellig.’’ Levi knipoogt en loopt weg. Crystal kijkt hem na en kijkt dan naar haar klasgenoten. Ze ziet dat iedereen met open mond naar haar kijken. Crystal haalt haar schouders op en gaat naast Luke zitten. ‘’Levi is de populairste jongen hier op school.’’ fluistert Luke. Crystal kijkt raar naar Luke. Sinds wanneer praat de bezwete jongen tegen haar? ‘’Oh, zal wel.’’ zegt Crystal, niet erg geïnteresseerd. ‘’Nou, hij is nooit zo hoor. Hij wilt bijna nooit dat iemand bij hem komt zitten in de pauze. Waarom weet ik niet.’’ Crystal luistert opeens wel naar Luke. ‘’Maar… huh? Hij… hij is toch populair? Of zit hij dan de hele tijd in z’n eentje?’’ ‘’Ja, hij zit bijna altijd in z’n eentje de laatste tijd. Waarom weet ik ook niet. Hij heeft wel vrienden, dat wel, geloof ik, maar hij wil altijd in z’n eentje aan een tafel zitten.’’ ‘’Ben jij een vriend van hem?’’ Crystal ziet dat Luke snel met zijn ogen een rondje maakt. ‘’Natuurlijk niet. Of überhaupt iemand vrienden met me wilt zijn.’’ Luke pakt zijn pen op en krast in zijn schrift. Crystal kijkt naar de bewegingen van Luke’s pen.
Als het pauze is, gaat Crystal naar de kantine. Ze kijkt rond en ziet Charlie en Zack met elkaar smoezen. Crystal wilt snel iets halen uit de kantine, maar een hand raakt haar schouder aan. Crystal draait zich verontwaardigt om en ziet Levi. ‘’Neem je brood? Wil je misschien ook wat voor mij meenemen? Als je dat wilt tenminste.’’ ‘’Ja joh, wat wil je?’’ ‘’Ik wil wel een kaascroissant. Hier is wat geld.’’ Levi loopt alvast naar de tafel waar hij de vorige keer ook zat. Crystal gaat naar de broodjestoonbank en ziet een vrouw naar haar kijken, die vraagt: ‘’Wat wil je Crystal?’’ ‘’Hoe weet u mijn naam?’’ ‘’Oh, iedereen praat over je joh. Ik ken alle namen van de jongens. Dus ook van de dames. Dat zijn er toch maar 2. Maar wat wil je?’’ Crystal kijkt naar de broodjes. ‘’Ach, doe maar weer een broodje gezond. En een kaascroissant voor Levi. Oh, nee wacht, ik denk dat ik ook maar een kaascroissant neem.’’ ‘’Oké, hier is het. En Crystal, als je problemen hebt ofzo, kom dan gewoon naar mij toe. Ik heet Diana.’’ Diana glimlacht en Crystal staart haar aan. Diana heeft half rood haar en een mooi postuur. Crystal knikt snel en loopt naar het tafeltje waar Levi zit. ‘’Dank je meid. En, went het hier op school? Mij lijkt het wel nuts allemaal hoor, hier als meisje op een jongensschool. Dat ga ik echt niet trekken.’’ ‘’Oh, het valt wel mee.’’ Crystal pakt toch nog snel een flesje water. Ze loopt weer terug en eet van haar croissant. Levi trekt een wenkbrauw op. ‘’Overnacht jij hier ofzo?’’ ‘’Umh, ja.’’ ‘’Oh, ik dacht al. Want anders moet je ervoor betalen.’’ Levi eet van zijn kaascroissantje en pakt een blocnote. Hij schrijft er wat in. Crystal kijkt stiekem naar Charlie’s tafel waar Zack, Stef en Gwen ook bij zitten. Crystal ziet dat Charlie en Stef naar Levi kijken. ‘’Let niet op die gasten.’’ zegt Levi en kijkt een beetje chagrijnig naar Charlie en Stef. Wat zei hij net? GASTEN? Oh nee hè, denkt Crystal. Was hij de jongen in de meiden wc? Nee, dat kan niet. Levi heeft een zwaardere stem. Je hoort dat hij een baard in de keel heeft. En hij is niet schor. ‘’Ken je ze?’’ vraagt Crystal snel om er voor te zorgen dat Levi geen rare vragen stelt waarom Crystal net niks zei. ‘’Ach, wie niet hè? Charlie is blijkbaar populair. Hij wilt vrienden met mij zijn. Ze zeggen dat ik populair ben. Nou, dat is helemaal niet zo hoor!’’ Levi schrijft verder in zijn blocnote. Crystal kijkt ernaar. ‘’Wat doe je?’’ Levi kijkt op. Hij wordt rood en zegt dan verlegen: ‘’Ik schrijf een sollicitatiebrief. het is voor GTST of ONM.’’ Levi wordt nu keirood. Crystal pakt Levi’s blocnote af en leest:
Geachte Heer/Mevrouw,
Ik, Levi van Kempen, wil graag ergens in een soap spelen.
‘’Heb je alleen dat geschreven?’’ ‘’Jep. Niet veel hè?’’ ‘’Het is niet eens goed volgens mij. Tuurlijk wilt iedereen in een soap spelen.’’ ‘’Stil, niet zo hard. Niet iedereen hoeft het te horen.’’ fluistert Levi. ‘’Heb je eerder geacteerd?’’ vraagt Crystal. ‘’Niet echt.’’ zegt Levi verlegen. ‘’Je komt me wel heel bekend voor.’’ ‘’Ik zat vroeger in het programma Kinderen Voor Kinderen.’’ Levi gebaart snel dat Crystal haar mond moet houden over dat. Crystal steekt een duim op. De bel gaat voor de volgende les. Crystal staat op en zegt: ‘’Ik wil je wel helpen als je wilt.’’ ‘’Nee joh, dat hoeft niet schat. Ik ben al blij dat iemand me gezelschap houdt.’’ ‘’Maar ik heb gehoord dat je iedereen wegstuurt als ze hier zitten.’’ ‘’Ja, dat klopt. Ze zeuren alleen maar om vrienden te zijn. Nee, je moet gewoon een vriend zijn. Net zoals jij. Kijk, jij bent een goede vriend. Zie ik je straks weer?’’ ‘’Een goede vriend?’’ vraagt Crystal zachtjes aan Levi. ‘’Umh ja?’’ zegt Levi. Crystal glimlacht naar Levi.
‘’Verdomme! Is Crystal opeens vrienden met Levi? Dat kan toch niet!’’ Charlie loopt met Zack naar biologie. ‘’Waarschijnlijk wel.’’ zegt Zack en ziet dat Crystal binnenloopt en naast Luke gaat zitten. Zack gaat naast Charlie zitten en zegt: ‘’Misschien is Crystal niet zo erg. We kunnen haar toch wel een kans geven?’’ ‘’Ha! Een kans geven? Ik dacht het niet.’’ Charlie pakt z’n werkboek en gaat er gelijk in werken. Zack kijkt ernaar en vraagt: ‘’Wil je naar VWO ofzo?’’ ‘’JA!’’ ‘’Charlie Janssen, ik wil niet dat je in je werkboek gaat werken. Ik leer jullie deze komende lessen over seksuele voorlichting.’’ Mevrouw Schippers kijkt streng voor haar uit en vraagt dan: ‘’Wie van jullie heeft al verkering gehad of heeft verkering?’’ Zack steekt z’n hand op met nog een paar anderen. Raar genoeg ziet Zack dat Crystal ook haar hand opsteekt. Mevrouw Schippers knikt en vraagt dan: ‘’Wie van jullie heeft er al gezoend? Ik bedoel, echt tongzoenen hè?’’ Niemand steekt z’n vinger op. ‘’Oké.’’ zegt mevrouw Schippers. ‘’Ik dacht dat jullie jongens het al wel gedaan hebben. Of zelfs verder dan dat. Blijkbaar dus niet. Pak jullie boeken en kijk naar bladzijde 32.’’
Je gaat toch niet zeggen dat je met iemand gezoend hebt?
Zack leest het briefje wat Charlie heeft geschreven. Hm, zou Charlie gezoend hebben? Waarschijnlijk wel, hij is echt een casanova! Hij valt echt op heel veel meisjes, het lijkt net alsof hij elke maand een nieuwe heeft. Volgens Stef had Charlie in één uur met 3 meisjes gedate. Dat is toch echt te erg voor woorden? Zack schrijft ook maar iets op het blaadje. Heb jij dan wel eens gezoend? Ik bedoel, echt tongzoenen hè. Zack geeft het blaadje weer terug aan Charlie. Charlie krabbelt gelijk weer iets terug. Ze schrijven wel meer dan 2 minuten op het blaadje. Ja, ik heb wel eens gezoend jij? Umh.. nee, eigenlijk niet. Wel op de mond. Mietje! ‘’Hoe durf jij mij mietje te noemen?’’ fluistert Zack boos in Charlie’s oor. Charlie haalt zijn schouders op. ‘’Dat ben je toch ook?’’ Charlie klapt zijn handen in elkaar. ‘’Hoe bedoel je? Ik ben geen mietje!’’ ‘’Echt wel.’’ ‘’Janssen! Sluijs! Niet praten!’’ Mevrouw Schippers staat opeens voor Zack’s en Charlie’s tafeltje. ‘’Waarom kletsen jullie, terwijl ik aan het lesgeven ben? Seksuele voorlichting is heel belangrijk!’’ ‘’We weten echt wel wat het is hoor mevrouw Schippers.’’ zegt Charlie beleefd. ‘’Ik hoop het voor jullie beiden mannen. Als ik zie dat jullie een onvoldoende hebben voor deze repetitie, zijn jullie nog niet af van me!’’ *TRING!* De bel gaat. Iedereen staat op en lopen naar de deur. ‘’Eindelijk van mevrouw Schippers af.’’ zegt Charlie blij. Hij duwt Luke en Crystal keihard weg, om als eerste weg te zijn. ‘’Eikel.’’ fluistert Crystal pijnlijk. Ze wrijft over haar arm. Als ze eindelijk buiten staat ziet ze een jongen op haar wachten. Het is Levi. Hij omhelst haar alsof hij haar al heel lang mist. Charlie, Stef en Zack zien het en fluisteren iets tegen elkaar.
|
|
|
Post by Kristy on Mar 18, 2008 14:27:09 GMT -5
Hoofdstuk 5: Aardbei-ijs of citroenijs? Oh, oh!
Er is alweer een maand verstreken. Crystal heeft eindelijk een vriend gevonden waarmee ze alles kan delen. Levi is super aardig voor haar! Dat niet alleen, hij geeft haar ook al haar zelfvertrouwen. Jammer genoeg praat de rest niet met haar. Het lijkt net alsof iemand iedereen tegen haar heeft opgestoken ofzo. Iedereen negeert haar! Behalve Luke Kastelon, want hij zit echt bij elke les naast haar! Crystal heeft echt een hekel aan deze jongen. Hij ruikt echt naar zweetsokken! Ze heeft van Levi gehoord dat Luke de arrogantste jongen is van heel de school en maakt hij iedereen het leven zuur, maar zelf heeft Levi er geen last van. Charlie is één van de populairste jongens van heel de school, net als Levi. Levi mag Charlie totaal niet. Levi heeft gezegd dat Charlie vaak probeert om vrienden met hem te worden, alleen lukt het Charlie dus niet, want Levi mag hem gewoon absoluut niet. Oh ja, Levi heeft ook gezegd dat Charlie een ontzettende casanova is! Er gaat een roddel rond dat Charlie in een uur met 12 meisjes heeft gedate! Crystal kan het niet echt begrijpen. Zo heel erg knap is Charlie nou ook weer niet. Nou, hij ziet er wel goed uit, maar het is haar type niet. Oké, dat komt misschien ook omdat Charlie zo stom doet, maar ze valt niet echt op zulke jongens. Neem dan maar liever zijn vriend Zack Sluijs, die ziet er dan beter uit. Maar ja, hij negeert Crystal ook super erg.
Klas 3H1 heeft nu natuurkunde. Crystal zit samen met Luke een proef te doen. Mevrouw Donner loopt rond als er vragen zijn. Gelukkig is de proef makkelijk en hebben Crystal en Luke het bijna af. Als Crystal de aantekeningen gaat opschrijven vraagt Luke: ‘’Ga jij eigenlijk morgenavond naar Gwen’s feestje? Ze is namelijk jarig.’’ ‘’Nee?!’’ zegt Crystal verbaasd, doordat Luke opeens tegen haar aankletst. ‘’Oh, ik dacht dat ze jou wel had uitgenodigd. Nou ja, veel kinderen zijn uitgenodigd. Ik gelukkig ook.’’ ‘’Fijn voor je.’’ ‘’Ja, vind ik wel.’’ Luke draait de vlammenwerper uit. Crystal kijkt nog snel naar de vlam dat steeds kleiner wordt. Ze knijpt snel in haar hand. Luke ruimt de spullen snel op. Crystal kijkt naar het groepje waar Gwen zit. Ze doet het proefje samen met Charlie. Ze zijn nog niet eens halverwege de proef! Naast hen zitten Zack en Stef. Zij zijn wel bijna klaar. Crystal kijkt naar Gwen die probeert de vlammenwerper aan te steken. Ze hoort Gwen wel eens zachtjes vloeken en arrogante opmerkingen tegen Zack en Stef te zeggen. Dus Gwen is morgen jarig?, denkt Crystal. Natuurlijk nodigt ze mij niet uit. Ze vindt zichzelf te goed om mij uit te nodigen!
Als het weer pauze is gaat Crystal tegenover Levi zitten. Levi kijkt gelijk blij en vraagt: ‘’Heb je de lessen overleefd met de sukkels?’’ ‘’Welke sukkels?’’ ‘’De gasten achter je.’’ Crystal weet gelijk al waar Levi het over heeft. Hij bedoelt natuurlijk Charlie, Zack, Stef en Gwen! ‘’Hoeveelste ben je uit?’’ ‘’Het 6de. Jij?’’ ‘’Ook. Maar ik moet nog naar de administratie om iets te regelen.’’ ‘’Wat?’’ ‘’Hm, vertel ik je later wel. Sorry, maar ik moet je nu onderbreken. Ik moet nog naar de mediatheek!’’ Levi staat op, maar hij gaat gelijk weer zitten, want Gwen staat opeens naast Crystal! ‘’Umh, hoi Levi en Crystal. Ik geef morgenavond een feestje, omdat ik jarig ben geweest. Ik zou het leuk vinden als jullie komen. Hier heb ik 2 uitnodigingen.’’ Gwen geeft de brief aan Levi en Crystal en loopt weer weg. Crystal leest erin en kijkt naar Levi. Levi kijkt terug. ‘’Ga jij ernaartoe Levi?’’ vraagt Crystal. Levi haalt zijn schouders op. ‘’Mwah, Gwen valt nog wel mee. Soms kan ze wel arrogant zijn hoor, maar volgens mij is dat gewoon haar karakter. Ach, waarom ook niet. Alleen als jij gaat!’’ ‘’Ik heb hetzelfde. Als jij gaat, dan ik ook!’’ ‘’Dan gaan we samen! Zullen we dan afspreken om half 4 in de stad? Bij de snackbar Groovy’s?’’ ‘’Oké, is goed.’’ Levi staat op en loopt naar de mediatheek.
Crystal zit achter haar bureau om een brief naar haar ouders te schrijven. Crystal wilt graag naar een normale school. Zoals de Wynthol College. Daar zitten Vincent, Frank, Bonnie, Veerle en nog andere vrienden op! Oké, het is een beetje zielig voor Levi, maar ja, ze kan het toch proberen? Crystal doet de computer aan en gaat haar e-mail checken. Ze ziet dat Vincent een e-mail heeft gestuurd. Crystal trekt een wenkbrauw op. Hoe doet hij dat? Ze hebben toch geen computer thuis? Crystal leest aandachtig het mailtje:
Hoi lieve schat, lieverd… ik bedoel Crystal… haha :-P
Sorry, dat ik zo stom tegen je deed in de pizzeria. Maar ik was zo boos op Daniël! Toen jij naar buiten liep, zag ik dat er 2 jongens achter je aan gingen (misschien vinden ze je wel leuk? :-P) Maar ff serieus. Is het leuk op je school? Bij mij is het wel heel leuk. We hebben veel nieuwe vrienden gemaakt. Alleen zijn er nu 2 jongens erbij, die echt irritant zijn! Ze zijn wel aardig hoor, daar niet van, maar echt als je daar was joh, dan had je gelijk hen geslagen! Wacht, misschien moet ik dat ook wel eens een keer doen ;-). En er is een ander meisje, genaamd Donna, en zij denkt echt dat ze super knap is en dat ze echt iedereen kan krijgen. Nou, ik vind haar hartstikke lelijk! Ze is wel aardig hoor (A). Je wilt natuurlijk ook weten hoe het met Veerle gaat. Het gaat heel erg goed met haar. Ze is super bruin geworden! Ze is naar Amerika geweest, ik ben stik jaloers op dat kind! En ze haalt hogere cijfers dan ikke! En ze is nu heel goed bevriend met Larissa. Larissa is echt super, echt een héél aardig meisje. Je moet echt een keertje met haar praten, ze is echt lief. En met Frank? Hij is in de zevende hemel! Hij heeft een vakantievriendinnetje gevonden, Gwyneth heet ze ofzo. Maar hoe gaat het nou op jouw school? Ik heb gehoord van Frank dat je op een jongensschool zit. Is dat niet erg? Het lijkt me namelijk niet zo fijn om alleen maar bij jongens in een klas te zitten. Oh ja, van Frank heb ik gehoord dat Bonnie het uitgemaakt heeft met Daniël! Ze had het namelijk voor mij opgenomen. MIJ! Dat is toch lief?Ik snap niet waarom ze het voor mij heeft opgenomen… zou ze dan toch verliefd op mij zijn? (Ik hoop het)
XXXjes je lieve vriend Vincent
Crystal glimlacht. Ze vindt Vincent echt super aardig. Crystal drukt op het knopje BEANTWOORDEN, maar Frank komt dan net online op MSN. Crystal drukt op de naam Frank… love somebody (L)
Crystal: Heey Frankie! Hoeist? Frank… love somebody (L): Hé Crys! Met mij gaat het heel goed. Met jou? Crystal: Hm, ja half. Ik heb wel een aardige vriend gevonden op school, maar voor de rest niet Frank… love somebody (L): Oh dat is balen. Is het een leuke jongen? Crystal: Hij is wel knap, maar het is mijn type niet. Wie is die persoon in je nickname? (A) Frank… love somebody (L): Iemand :-P Ik ken haar niet, maar ik heb haar ontmoet op vakantie. Ze is echt mooi! Crystal: Hoe heet ze? Frank… love somebody (L): Gwyneth :-) Crystal: Oké gaaf. En ik heb gehoord dat Bonnie het heeft uitgemaakt ofzo? Frank… love somebody (L): Ja dat klopt. Ze heeft het helemaal gehad met jongens zegt ze. Maar we kennen haar langer dan vandaag. Ze is de slet van heel het land :-P Ga je vandaag nog iets leuks doen? Crystal: Met mijn nieuwe vriend naar de stad, een cadeau kopen voor iemand. We gaan morgenavond naar een feest Frank… love somebody (L): Oh cool! Misschien ga ik ook wel naar de stad. Maar dat zie ik dan wel Crystal: Oké. Maar ik ga nu, want ik moet nog een brief posten! Doei (K) Frank… love somebody (L): Oké is goed! Doei (K)(K)(K) Crystal: Xxxjes! (K)(K)(K) Doei (K)
Crystal doet de computer uit en loopt naar buiten. Ze ziet dat veel jongens buiten staan of op het gras zitten, omdat het super mooi weer is. Crystal loopt naar de rode brievenbus en wilt het gauw in de linkerkant gooien, maar wordt tegengehouden door Levi. ‘’Wat ga jij doen met die brief?’’ vraagt hij. Crystal wordt rood en steekt het snel in haar zak. ‘’Ik… ik wil eigenlijk graag naar een andere school. Als het kan.’’ ‘’Man! Zeker omdat je het niet leuk vindt? Ik ben toch bij je!’’ ‘’Ja, maar ik…’’ ‘’Hé, je gaat toch niet twijfelen hè? Je moet zelfverzekerd zijn. Niet onzelfverzekerd. Ik bescherm je wel voor die oelewappers! Maar umh, ik ben klaar. Jij ook volgens mij. Zullen we dan maar naar de stad gaan?’’ ‘’Ja, ja! Is goed. Alleen nog onze fietsen halen. Of… nee, ik heb me fiets niet eens bij me!’’ ‘’Geeft niet. Spring dan maar achterop.’’ ‘’Nee, ik ga fietsen.’’ ‘’Ook goed.’’
‘’Make-up voor Gwen? Ik denk dat ze al teveel heeft.’’ ‘’Wat maakt het nou uit! Kijk, hier is lipglos met een smaakje. Zal wel lekker smaken, is het niet Zack?’’ ‘’Doe het terug Charlie! Je plaagt me!’’ Charlie doet lachend de lipglos terug en loopt met Zack uit de Etos. ‘’Jongen, ik heb zin in een ijsje. Jij Zack?’’ ‘’Charlie, we moeten eerst een cadeau vinden. Later praten we wel over eten of drinken.’’ Zack loopt met Charlie naar de Expo. Charlie kijkt naar een fotolijstje van Me To You. ‘’Is dit niet iets voor haar?’’ Charlie laat het fotolijstje aan Zack zien. ‘’We kunnen onze foto erin doen. Dat is wel leuk, dan hebben we een gezamenlijke cadeau gevonden.’’ ‘’Ja, dat is wel goed. Geef me je geld, dan reken ik het af.’’ ‘’En nu HOP naar de ijssalon!’’
‘’Gezellig samen shoppen! Is het niet Crys?’’ Levi pakt Crystal’s hand en loopt samen met haar een winkel binnen. Levi heeft al een cadeau gekocht, maar Crystal nog steeds niet. Crystal wilt iets speciaals kopen, niet zoiets als sieraden, make-up, kaarsen ofzo, nee, iets speciaals. Levi kijkt rond en ziet in een hoek allemaal posters hangen. Hij gaat er gelijk op af. Crystal loopt naar een rek waar allemaal beeldjes staan. Crystal gaat met haar vingers eroverheen en ziet opeens een heel opvallend beeldje. Crystal kijkt ernaar en ziet dat het een vrouwenbeeldje is. Het is doorzichtig. Alleen het lijkt net alsof het gloeit. Vooral als ze het aanraakt. Crystal pakt het op en loopt naar de kassa. ‘’Hoeveel kost dit beeldje?’’ vraagt Crystal aan de verkoper. ‘’Staat er geen prijs op?’’ ‘’Nee.’’ ‘’Oh, even een lijst pakken. Ja, het is 10 euro. Je krijgt hierop 50 procent korting dus eerst was het 20 euro.’’ ‘’Waar staat dit beeldje eigenlijk voor?’’ ‘’Voor geluk, vriendschap en vruchtbaarheid.’’ ‘’Dank u wel voor de uitleg. Hier is mijn geld. Kunt u het voor me inpakken?’’
Charlie krabt op zijn kin. Er zijn ook zoveel smaken! ‘’Ach, neem maar zwarte bessen en pistache.’’ Charlie betaalt en likt aan zijn ijsje. Zack twijfelt niet en zegt gelijk: ‘’Citroen met aardbei graag.’’ Zack pakt het ijsje aan en loopt met Charlie naar buiten. Ze gaan op het terrasje zitten. Zack likt aan zijn ijsje en ziet dat Charlie naar hem kijkt. ‘’Ja casanova, wat is er?’’ Zack kijkt naar Charlie. ‘’Nooit getongt zeker? Ik zie het hoe je aan je ijsje likt.’’ ‘’Iel Charlie, jij homo! Kijk naar een meisje die een ijsje aan het likken is. Niet je beste vriend.’’ ‘’Hoe gaat het eigenlijk met jou en Angela? Hebben jullie met elkaar?’’ ‘’Half. Ik weet eigenlijk niet echt of het werkt. Ze kan soms zo kattig zijn. Gwen zou het wel erg leuk vinden als ik met Angela krijg. Beste vrienden hè?’’ ‘’We zien morgenavond wel Zack, als er een schuifelnummer komt ofzo.’’ Charlie likt aan zijn ijsje, maar stopt gelijk. ‘’Zack, KIJK! Levi om…’’ Charlie kijkt snel naar zijn horloge. ‘’Om half 5!’’ Zack zucht. Houdt dat gedoe met Levi nou nooit een keer op? Je ziet toch aan Levi’s gezicht dat hij Charlie niet mag? ‘’Nou, zeg hem gelijk gedag.’’ Zack bijt op het hoorntje van zijn ijs. ‘’Hoi Levi!’’ zegt Charlie met een big smile op zijn gezicht. Zack slaat lichtjes op zijn voorhoofd. Het was alleen maar sarcastisch bedoeld!
‘’Umh hoi?!’’ Levi trekt Crystal de ijssalon binnen. ‘’Wat voor een gek is die Charlie zeg! Ik heb het gevoel dat hij mij stalkt!’’ ‘’Doe normaal Levi.’’ ‘’Heb je geen medelijden met mij?’’ ‘’Nee. Ik ga een ijsje kopen hoor. Oh, ik trakteer wel, omdat ik het zó zielig vind dat jij gestalkt wordt door Mister Janssen.’’ ‘’Grapjas! Ik wil chocola en vanille.’’ Levi gaat samen met Crystal voor de toonbank staan en betalen de ijsjes. ‘’Waarom neem jij aardbei en citroen? En dan vooral citroen?’’ ’’Ik vind het lekker.’’ zegt Crystal. Levi gaat op een stoel zitten, die naast Charlie staat. Crystal ziet dat Zack naar haar ijsje kijkt. ‘’Hé Levi. Mooi weer hè?’’ vraagt Charlie triomfantelijk. ‘’Houd het dan nooit op?’’ zegt Levi kwaad. ‘’Ik hou niet van mensen die me stalken. En ik heb het je al 8 keer gezegd dat ik GEEN vrienden met je wil worden. Dus dit is de 9de keer: ik wil geen vriend van je zijn..’’ Zack krabt op zijn wang. Hij kijkt naar Levi die chagrijnig naar Charlie kijkt. Crystal staart naar… Zack’s schoenen? Zack kijkt naar Crystal, die gelukkig weer ergens anders kijkt. ‘’Zullen we gaan Charlie? Ik heb geen zin om dit allemaal aan te horen.’’ zegt Zack. Oh nee hè! Waarom zegt hij weer zoiets! Hij floept altijd zulke stomme dingen uit! ’’Ja, doe dat maar. Dan heb ik geen last meer van jullie.’’ zegt Levi. ‘’Doe even normaal man. Ik mag toch wel hoi enzovoort zeggen?’’ Charlie gaat uit zijn stoel en staat uitdagend voor Levi. ‘’Joh wil je nu vechten ofzo?’’ ‘’Nee, maar je moet je bek houden Levi.’’ zegt Charlie boos. ‘’Alleen dieren hebben een bek.’’ zegt Crystal droog. Levi lacht en steekt een duim naar Crystal op. Charlie kijkt boos naar Crystal. ‘’Waar bemoei jij je mee kreng?’’ Crystal krijgt kippenvel over haar armen. Noemt Charlie haar een kreng? Crystal heeft zin om iets te zeggen, maar ze durft het niet. Ze ziet dat Charlie en Zack boos weglopen. ‘’Stom, stom Crystal. Je moest iets terug zeggen.’’ Levi pakt een servetje en veegt zijn mond af. ‘’Ik weet het, maar ik durfde het niet. Waarom weet ik ook niet.’’ Levi trekt een wenkbrauw op. ‘’Maar je durfde wel te zeggen over dat dieren een bek hebben enzo? Je laat hem toch niet winnen?!’’ Winnen, winnen? Crystal denkt diep na. Zou ze dan de volgende keer wel iets zeggen? Wedden dat ze het de volgende keer niet durft! En daarna ook niet! 3 keer scheepsrecht hè?
|
|
|
Post by Kristy on Mar 18, 2008 14:28:33 GMT -5
Hoofdstuk 6: Gezellig feestje hoor Gwen, vooral met die ene…?!
Zack staat voor het bord. Hij pakt een krijtje. Stef staat achter Zack en zegt: ‘’Over een paar uurtjes ben jij bij jouw geliefde Angela.’’ Stef maakt foto’s van Zack die een tekening maakt op het schoolbord. ‘’Doe die digitale camera weg Steven. Ik weet dat je me fotografeert.’’ Zack veegt met zijn hand heel zijn tekening weg. ‘’Ik vind het gewoon grappig. Stel: jij loopt met Angela naar Gwen’s huis. Ze staat nog niet eens 5 centimeter van je lippen af! Wat ga je doen?’’ ‘’STEF! Ten eerste, het is niet eens bij Gwen’s huis en ten tweede, ik heb niet officieel met Angela.’’ Charlie zit op de lerarentafel van mevrouw Schippers en eet een dropsleutel. ‘’Waarom wil je Zack eigenlijk fotograferen?’’ vraagt hij. ‘’Wat denk je zelf? Ik wil bewijs hebben dat hij nu nog leeft. Straks is hij er niet meer.’’ ‘’Huh?’’ Charlie krabt verward op zijn kin. Hij snapt het niet helemaal. ‘’Charlie, je kent Zack langer dan vandaag. Hij kan niet met meisjes omgaan. Dit wordt dus lachen.’’ ‘’Neem je dan ook op het feestje je filmcamera mee? Dat is dan nog meer lachen! Dit wordt de afgang van Zachary Sluijs.’’ ‘’Ja haha, ik lach me dood joh.’’ Zack gaat naast Charlie zitten. ‘’Of ik haar ooit ga zoenen op het feestje van Gwen.’’ ‘’Ik geef je 5 euro als je met haar tongt Zack!’’ Charlie wrijft in zijn handen en glimlacht gemeen. Zack slaat zijn ogen neer. Begint hij weer?! ’’Ik geef Zack niks. Het lijkt me wel leuk als hij gaat zoenen met Angela, maar als dat gebeurd? Ik denk het niet. Toch Zack?’’ ‘’Duh, ik durf sowieso niet te tongzoenen.’’ Charlie kijkt naar zijn horloge. ‘’Jongens, het is bijna 4 uur. We gaan naar Zack’s huis om kleren te zoeken voor Gwen’s feestje en… wat gaan we eten Zack?’’ ‘’Voor de 100ste keer: PIZZA.’’
Levi zit op Crystal’s bed de Hitkrant te lezen. Crystal belt met haar moeder. ‘’Umh mam, waarom heeft papa eigenlijk nog niet gebeld?’’ ‘’Ik denk dat hij geen tijd heeft. Schat, ik moet nu weer ophangen. Veel succes met het feestje van je vriendin!’’ ‘’Ze is mijn… ach, laat ook maar. Doei mam…Dat was dus mijn moeder.’’ zegt Crystal. Levi kijkt op van zijn tijdschrift. ‘’Het gesprekje duurde niet zolang. Had ze geen zin om met je te praten ofzo?’’ ‘’Ze werkt voor een tijdje in Texel. Ze is een zakenvrouw en moet dus heel veel regelen enzovoort. Daarom kan ze nooit zolang bellen. Ik mis haar heel erg.’’ ‘’Ja, dat kan ik begrijpen. Hé, ik heb wat kleding meegenomen, maar ik weet niet wat ik aan moet trekken. Help jij mee Crys?’’ Levi staat op en pakt een plastictas vol met kleren. ‘’Wat vind je van dit shirtje? Mooi?’’ Crystal kijkt naar het shirtje in Levi’s handen. Het is een mooie babyblauw poloshirt. Crystal knikt. Levi trekt hem gelijk aan. ‘’Moet ik ook nog gel in?’’ ‘’Je doet je best maar. Wat vind je van dit topje?’’ Crystal houdt een zwart topje omhoog. Levi steekt een duim op. ‘’Vet mooi! Oh, ik draai me wel even om, dan kan jij het aantrekken.’’ Crystal trekt snel het topje aan en laat het aan Levi zien. Levi gaat gelijk met zijn ogen naar haar buik. ‘’What the f**k! Heb jij een navelpiercing?’’ Crystal wordt rood en trekt haar topje naar beneden. ‘’Ja.’’ zegt Crystal verlegen. ‘’Maar laten we het daar alsjeblieft niet over hebben. Ik ga wat make-up opdoen. Oh nee, dat heb ik al gedaan. Ik kam mijn haar wel even.’’ ‘’Waarom laten we het daar alsjeblieft niet over hebben? Vind je jouw navelpiercing niet leuk dan?’’ ‘’Nee.’’ zegt Crystal gelijk. ‘’Doe het uit dan.’’ ‘’Sorry?’’ ‘’Als je het niet leuk vindt, dan doe je het toch uit? En laat je het dicht groeien? Ik bedoel, als je het niet leuk vindt…’’ ‘’Je hebt gelijk…’’ Crystal kijkt naar beneden en doet haar navelpiercing eruit. Ze doet het in een speciale doos en knikt blij naar Levi. ‘’En je bril?’’ Levi loopt naar Crystal en gaat voor haar staan. Crystal kijkt diep in Levi’s ogen en slaat haar ogen neer. ‘’Ik hou hem op?’’ zegt Crystal twijfelend. ‘’Ik dacht het niet hè.’’ Levi pakt de bril van Crystal af en laat hem zachtjes zakken. Crystal kijkt naar Levi en hij kijkt terug. Levi knikt goedkeurend. ‘’Je hebt mooie ogen schat. Ik snap niet waarom je het steeds hebt verborgen met je lompe bril. Weet je dat jij best knap bent?’’ Levi fluit plagend naar haar en Crystal wordt nog roder. ‘’Tja, ik heb de hele tijd hoofdpijn. Daarom heb ik me bril op.’’ ‘’Misschien heb je wel hoofdpijn, omdat je deze bril op hebt!’’ Crystal schrikt. Natuurlijk! Dat verklaart waarschijnlijk wel waarom Crystal de laatste tijd erge hoofdpijn heeft. ‘’Levi, wat moet ik in me haar doen?’’ vraagt Crystal, een beetje wanhopig. Levi kijkt rond in Crystal’s kamer. ‘’Doe deze zonnebril op. Als je alsnog hoofdpijn hebt, doe het dan gewoon op.’’ Crystal pakt de zonnebril uit Levi’s hand. Ze gaat voor de spiegel staan en doet het in haar haren. Het staat best mooi, denkt Crystal.
Het is ongeveer half 8, oké, 5 over half 8. Ik sta hier samen met Levi voor een gebouw, waar het feestje van Gwen wordt gegeven. Ik heb kriebels in mijn buik. Waarom ben ik eigenlijk meegegaan? Waarschijnlijk door Levi, maar hij heeft mij niet overgehaald om mee te gaan. Crystal gaat met een vinger over haar wang en kijkt naar Levi die de cadeau’s voor Gwen in zijn handen heeft. ‘’Het is hier geloof ik.’’ zegt Levi zuchtend. ‘’Kom, we gaan naar binnen. Hier is het hartstikke koud.’’ Crystal en Levi gaan naar binnen en zien gelijk Gwen. Levi geeft de cadeaus aan Gwen. Crystal merkt dat Gwen naar Crystal kijkt, maar dan vooral naar haar ogen die voor het eerst niet verborgen worden gehouden door de ‘lompe’ bril. ‘’Umh… tja, leuk dat jullie hier zijn.’’ zegt Gwen zenuwachtig. Crystal kijkt rond. Gelukkig zijn er meer meiden die in de zaal staan. Ze hebben bijna allemaal een rok aan. Volgens mij ben ik de enige met een spijkerbroek, denkt Crystal in zichzelf. Is het een traditie om een rokje aan te trekken? Ik draag al korte rokjes op school! Levi trekt Crystal mee en ze ploffen allebei tegelijk op een bank. ‘’Veel mensen zijn hier hè?’’ vraagt Levi, om de stilte niet te verbreken. ‘’Ja inderdaad. Leuke muziek ook.’’ zegt Crystal, die net hoort dat Beep van The girl thingycat Dolls wordt gedraaid. ‘’Zullen we dansen?’’ vraagt Levi. Hij staat gelijk op en biedt zijn hand aan. Crystal krijgt blosjes op haar wangen. ‘’Nee, sorry, ik heb niet zoveel zin. Misschien als er een schuifelnummer komt.’’ zegt Crystal verlegen. ‘’Oké, daar hou ik je op aan!’’ zegt Levi lachend en hij ploft naast Crystal neer. Crystal bijt op haar lip. Waarom zei ze dat? Ze wilt helemaal niet schuifelen! Vooral niet met de ‘populaire’ Levi, die waarschijnlijk door honderden meisjes wordt aanbeden. Opeens ziet Crystal een jongen met een filmcamera voorbijlopen. Het is Steven de Wit (oh nee, je moest hem Stef noemen), die achter Zack loopt. Zack gaat naar een hoek, gevolgd door een roodharig meisje. Het roodharig meisje is een stuk groter dan Zack. Zack is rood, ziet Crystal. Crystal knijpt haar ogen samen. Wat een eikel is die Zack zeg!
Zack gaat met zijn rug tegen de muur aan. Hoe zal hij staan? Stoer? Cool? Umh… what ever? Zack kijkt snel naar Angela die terugkijkt. Zack zoekt met zijn ogen naar Charlie. Natuurlijk staat Charlie bij een meisje. Zack probeert om de aandacht te krijgen van Charlie, alleen lukt dat niet echt. Zack schudt zachtjes met zijn hoofd. Hij is ook zó slecht met meisjes! ‘’Wil je wat drinken Zack?’’ vraagt Angela opeens. Zack voelt dat zijn hart tekeer gaat. Hij knikt snel en loopt met Angela naar de bar. Daar vraagt Angela om 2 cola en ze drinken het allebei op. Zack voelt snel aan zijn wang. Jemig de pemig, die is ook 100 graden warmer geworden! ‘’Je hebt rode wangen Zack.’’ zegt Angela. Ze giechelt verlegen. Zack glimlacht sukkelig terug en kijkt hulpeloos naar Stef die hem stiekem filmt. Zack voelt aan zijn zak. Oh f**k! Heeft hij nog een klein balletje in zijn zak? Zack vist hem eruit. Angela kijkt er met een nors gezicht naar. ‘’Iel, gatver, wat is dat Zack?’’ ‘’Umh, een bal?’’ ‘’Duh, dat zie ik ook wel.’’ zegt Angela met een toon alsof ze echt alles weet. Zack denkt diep na. Hoe komt hij aan het balletje? Oh ja. Zijn vader had het in zijn broek gestopt, omdat het in de weg zat ofzoiets. Zack weet er wel wat leuke trucjes mee. Hij zal het maar aan Angela zien, om zo te laten zien dat hij een leuk vriendje is voor haar. ‘’Zal ik je wat leuks laten zien met deze bal?’’ vraagt Zack met pretoogjes. ‘’Je doet je best maar.’’ Zack loopt rondjes om Angela heen en probeert om de bal hoog te laten met zijn benen. Zack ziet dat iedereen naar hem staart. Alleen Angela niet. Hij kijkt naar zijn vriendin (is het eigenlijk wel aan?) en ziet aan haar gezicht dat ze het niet leuk vindt. ‘’Zack, je maakt me belachelijk!’’ fluistert Angela boos. Zack stopt gelijk en doet het balletje in zijn zak. ‘’Zullen we nu dansen Zack? Please?’’ Zack draait met zijn ogen. Niet dit gezeik weer hè! Zack heeft helemaal geen zin om te dansen. Wel met zijn vrienden, maar niet met Angela. ‘’Angela, we gaan wel… ja, we gaan dansen…’’ ‘’Ja?’’ Angela glimlacht gelijk. ‘’Ik was nog niet klaar met mijn zin hoor. We gaan pas dansen als er een schuifelnummer komt.’’ Had Zack dat maar niet gezegd. Er komt opeens een rustig nummer.
‘’Zo, zo, James Blunt met Wisemen. Dat is een schuifelnummer Crys.’’ Levi trekt Crystal gelijk uit de bank en trekt haar mee naar de dansvloer. Hij slaat zijn armen gelijk om Crystal’s middel. Crystal slaat haar armen dan maar om zijn nek. Crystal voelt dat Levi steeds dichter haar aan staat. Dat niet alleen, hij probeert ook met zijn handen naar beneden te gaan. ‘’Levi…’’ fluistert Crystal in Levi’s oor. ‘’Ja Crys?’’ fluistert Levi terug. ‘’Wil je jouw handen misschien ietsje hoger doen?’’ ‘’Vind je het erg dan?’’ ‘’Een beetje.’’ Gelijk doet Levi zijn handen hoger en Crystal legt haar kin rustig op Levi’s schouder. Voor het eerst schuifelt Crystal normaal met een jongen. De laatste keer was met Frank, dat totaal mislukte. Het liep uit tot een ruzie, omdat Bonnie zich ermee bemoeide. Zou Frank nu ook al geschuifeld hebben met een ander meisje? Crystal denkt zo na dat ze niet hoort dat Levi iets tegen haar zegt. ‘’Hallo dove!’’ ‘’Huh, wat?’’ Crystal ontwaakt uit haar gedachte. ‘’Moet je kijken hoe Zack met dat meisje danst. Echt grappig om te zien.’’ Crystal ziet het al. Zack, de sukkel, is een KOP kleiner dan dat roodharig meisje. Hij heeft rode oortjes gekregen en weet niet waar hij moet kijken. Ze dansen ook met 10 km ruimte. Beetje sarcastisch, maar ze staan in ieder geval heel ver van elkaar. Crystal hoort dat er een jongen kletst met een andere jongen. Of in totaal 3 jongens. ‘’Kom op Janssen! Voor één keertje!’’ ‘’Nee Luke, ik ga echt niet regelen dat je met een meid gaat schuifelen. Dat moet je toch echt zelf doen.’’ ‘’Als je het voor me regelt, dan zorgt mijn vader voor een honkbalteam.’’ ‘’Wow, echt waar? Gaaf!’’ ‘’Trap daar niet in Charlie!’’ Stef laat zijn filmcamera zakken. ‘’Je weet dat hij dat nooit doet.’’ ‘’Ik doe het wel. Wedden?’’ Luke steekt 2 vingers op. ‘’Ja daag eikel.’’ Stef loopt richting de bar.
Na het liedje van James Blunt met Wisemen blijft Zack samen met Angela op de dansvloer staan. Zack hoort dat Gwen een grote taart in haar handen heeft en dat (bijna) iedereen juicht. Zack bloost naar Angela. Moet hij het dan toch vragen? Ja! ‘’Angela… ik…’’ stottert Zack. ‘’Wat is er?’’ vraagt Angela poeslief. ‘’Ik wil verkering met je!’’ Zack wordt gelijk keirood. Iedereen kijkt hun kant op met open mond. ‘’Oh Zack wat lief!’’ Angela omhelst Zack. Ze omhelst hem zo hard dat hij bijna van moet stikken. Charlie wrijft met zijn hand over zijn kin. Zou Zack zoenen? Zack gaat met zijn hoofd naar de grond. Moet hij Angela gaan zoenen? Hij zou van Charlie 5 euro krijgen. En je ziet van buitenaf niet dat je hebt getongt. Zack probeert het maar. Hij buigt met zijn hoofd naar Angela toe en zoent haar op haar mond. Echter duwt Angela hem gelijk van haar af. ‘’Wat ben je aan het doen?’’ schreeuwt ze. Angela loopt naar de bar, pakt de taart en gooit hem zo tegen Zack aan. Zack hoort allemaal gelach. Hij veegt de taart uit zijn gezicht en ziet tot zijn verbazing dat alleen het meisje, vooral dat ene meisje, net niet meelacht, terwijl zij wel getuige is van dit allemaal. Waarom lacht zij niet mee? Waarom ZIJ? Waarom juist dát ene meisje, waar hij zo van walgt?
Ze wrijft over haar armen. Het is buiten nog kouder geworden! ‘’Waarom blijf je niet hier? Het is toch leuk?’’ Levi rent naar Crystal toe. Hij pakt de arm van Crystal beet. ‘’Ach, ik heb er geen zin meer in. Ik vond het al niet echt meer leuk.’’ ‘’Je voelde je niet op je gemak, is het niet?’’ Levi kijkt diep in Crystal’s ogen. Crystal voelt dat haar ogen prikken. Ze probeert het oogcontact met Levi te verbreken. Dit lukt. ‘’Ik ga maar.’’ zegt Crystal. Ze loopt stevig weg. Levi zwaait Crystal uit en loopt naar binnen. Crystal remt af en loopt rustig verder. Na een minuutje gaat ze op de stoep zitten en voelt dat er tranen over haar wangen lopen. Niet alleen omdat ze zo onzeker is, nee er is meer. Toen ze zag dat die ene gozer een taart tegen zijn gezicht kreeg kwam er een herinnering naar boven. De herinnering dat Crystal knallende ruzie met haar vader heeft. Ze gooide op een gegeven moment een cake tegen zijn wang aan, die hij op de één of andere manier gelijk ontweek. Hij heeft dus goede reflexen. Crystal zit er nog steeds mee. Ze voelde zich echt een buitenstaander toen ze naar het feestje ging van Gwen. Iemand die hier niet hoort. Crystal verbergt haar gezicht tussen haar knieën en huilt. Voor het eerst huilt ze echt lang. Anders krijgt ze altijd een paar tranen die ze gelijk wegveegt. Maar nu kan ze er niet meer tegen. De ruzies met haar vader, haar onzekerheid, alles! ‘’MOET ik je helpen?’’ vraagt er opeens een jongensstem. Crystal tilt haar hoofd weer op en kijkt recht in Zack’s ogen. Ze veegt gelijk haar betraande ogen weg, maar Zack geeft een tissue aan haar. Opeens gaat de tijd heel snel. Crystal veegt haar ogen in de tissue, loopt zwijgend met Zack naar school, hoort Zack douchen, zeggen gedag en voor de rest is het niks meer. Dit is voor Crystal en Zack een geheimpje dat ze nooit zullen zeggen. Ze zullen elkaar nog steeds negeren, maar toch…
|
|